Αεροπορική εκπαίδευση Ικάρων

Το Texan II βασίζεται στο Pilatus PC-9 και θα χρησιμοποιηθεί για τη μικτή πρωτεύουσα εκπαίδευση πιλότων για τους πρωτοετείς μαθητές της αρμόδιας σχολής αντικαθιστώντας τα παλιά T-37 και T-34C. Θα χρησιμοποιηθεί επίσης στη μικτή Νατοϊκή και Ευρωπαϊκή Εκπαίδευση πιλότων αεριωθούμενων αεροσκαφών που οργανώνεται από τη Διεύθυνση Αεροπορικής Παιδείας και Εκπαίδευσης.

Χαρακτηριστικά αεροσκάφους

Το νέο αεροσκάφος προσφέρει καλύτερες επιδόσεις και σημαντικές βελτιώσεις στην αποδοτικότητα εκπαίδευσης, στην ασφάλεια, στο εσωτερικό του πιλοτηρίου και στις λειτουργικές δυνατότητες. Η γεωμετρία της ατράκτου, ο κινητήρας, τα υπερυψωμένα εκτινασσόμενα καθίσματα, η συμπιεζόμενη καμπίνα, η φόρμα "αντί-g" και ο ηλεκτρονικός θάλαμος διακυβέρνησης βοηθούν τον εκπαιδευόμενο Ίκαρο να προσαρμοστεί σε ένα περιβάλλον που πλησιάζει πολύ αυτό ενός σύγχρονου μαχητικού τέταρτης γενιάς.

Παράλληλα, η δυνατότητα του νέου εκπαιδευτικού αεροσκάφους να φέρει οπλισμό έχει ως αποτέλεσμα την ουσιαστικότερη, ποιοτικότερη και ρεαλιστικότερη εκπαίδευση, ενώ επιτρέπει επίσης τη γρηγορότερη εκτίμηση των εκπαιδευτών για την πτητική ικανότητα των νέων Ικάρων. Με τον τρόπο αυτό, το "ξεκαθάρισμα" των εκπαιδευόμενων γίνεται πιο γρήγορα, γεγονός που εξυπηρετεί τόσο την Πολεμική Αεροπορία, όσο και τους ίδιους τους εκπαιδευόμενους που θα ξέρουν από πολύ νωρίς αν μπορούν να γίνουν ιπτάμενοι ή όχι

Με την προμήθεια και εγκατάσταση δύο εξομοιωτών πτήσης, επέρχονται σημαντικές αλλαγές στην αεροπορική εκπαίδευση των Ικάρων συνολικότερα. Ο πρώτος εκ των δύο εξομοιωτών έχει θόλο 360 μοιρών και θα δημιουργεί ένα ρεαλιστικό περιβάλλον, ενώ ο δεύτερος θα χρησιμοποιείται για την εκμάθηση των ενεργειών κανονικής πτήσης και ενεργειών κατάστασης ανάγκης. Με τον τρόπο αυτό, η εκπαίδευση θα γίνεται πλέον σε τρία στάδια. Ο εκπαιδευόμενος θα περνά πρώτα από τον μικρό εξομοιωτή, όπου θα εξοικειώνεται με τις βασικές λειτουργίες του αεροσκάφους, μετά θα ακολουθεί ο δεύτερος εξομοιωτής, όπου πλέον θα γίνεται πιο ρεαλιστική εκπαίδευση και στο τρίτο στάδιο ο εκπαιδευόμενος θα μπαίνει στο αεροσκάφος.

Νέα φιλοσοφίας εκπαίδευσης

Το νέο εκπαιδευτικό αεροσκάφος της ΠΑ θα εξυπηρετήσει τη νέα φιλοσοφία που έχει αναπτύξει το ΓΕΑ γύρω από την εκπαίδευση των Ικάρων. Στα νέα αεροσκάφη οι Έλληνες Ίκαροι θα πραγματοποιούν το εκπαιδευτικό πρόγραμμα πτήσεων αρχικού σταδίου από το πρώτο κιόλας έτος φοιτήσεως. Αυτό σημαίνει, το Τ-6 θα αντικαταστήσει το Τ-41 στο στάδιο αυτό, αυξάνοντας τις ώρες πτήσεων από 25 σε 35, ενώ οι εκπαιδευόμενοι πραγματοποιούν την πρώτη πτήση μόνοι τους με τα νέα αυτά στροβιλοελικοφόρα αεροσκάφη.

Το δεύτερο μέρος της πτητικής εκπαίδευσης των Ικάρων, το επονομαζόμενο βασικό στάδιο, θα γίνεται και αυτό με το Τ-6Α, που αντί να γίνεται στο τρίτο έτος, όπως γινόταν μέχρι σήμερα, θα γίνεται στο δεύτερο. Τέλος, υπό μελέτη βρίσκεται το ενδεχόμενο ένταξης του επιχειρησιακού σταδίου στο τέταρτο έτος της Σχολής, κάτι που μέχρι σήμερα επωμίζονταν οι πολεμικές μοίρες.

Όπως αποφάσισε το Ανώτατο Αεροπορικό Συμβούλιο, απαραίτητη προϋπόθεση για την ένταξη ενός νέου ανθυποσμηναγού σε πολεμική μοίρα είναι να έχει συμπληρώσει τουλάχιστον 300 ώρες πτήσης. Σε αυτή την περίπτωση, οι ώρες πτήσεως θα πρέπει να αυξηθούν όπως φαίνεται παρακάτω, ώστε να συμπληρωθεί ο απαιτούμενος αριθμός ωρών, αλλά και να αυξηθεί όσο γίνεται η εμπειρία των νέων χειριστών:

• Αρχικό στάδιο: Α' έτος φοίτησης σε T-6A με 35 ώρες πτήσεως
• Βασικό στάδιο: Β' έτος φοίτησης σε T-6A με 85 ώρες πτήσεως
• Προχωρήμενο στάδιο: Γ' έτος φοίτησης σε T-2 με 100 ώρες πτήσεως
• Επιχειρησιακό στάδιο: Δ' έτος φοίτησης με 80 ώρες πτήσεως

Το πιο σύγχρονο εκπαιδευτικό της ΠΑ επιχειρεί από την Καλαμάτα (120 ΠEΑ, 361 Μοίρα Βασικής Εκπαίδευσης "Πέλοψ") και φέρει δίχρωμη παραλλαγή άσπρου και μπλε. Με την αγορά και αξιοποίηση του νέου εκπαιδευτικού, η ΠΑ φαίνεται να βρίσκει τη χρυσή τομή μεταξύ κόστους και απόδοσης. Παρόλο που το κόστος πτητικής εκπαίδευσης ανεβαίνει κατακόρυφα στη Σχολή Ικάρων, για την πολεμική αεροπορία συνολικά επιτυγχάνεται σημαντική οικονομία. Μία ώρα πτήσης με το Τ-6 ισοδυναμεί με το 1/4 του κόστους πτήσης ενός μαχητικού δεύτερης και τρίτης γενιάς. Στο επίπεδο δε της προχωρημένης επιχειρησιακής εκπαίδευσης, το κόστος μιας ώρας πτήσης είναι 1/2 από όσο σε ένα μαχητικό.

Παράλληλα, είναι προτιμότερο ένας Ίκαρος να εκπαιδεύεται, σε βολές και ακροβατικά, σε εκπαιδευτικά αεροσκάφη, παρά στις πολεμικές μοίρες, όπου είναι δυσκολότερο λόγω της επιχειρησιακής ετοιμότητας που απαιτείται και της μικρότερης διαθεσιμότητας αεροσκαφών. Με αυτόν τον τρόπο, ο εκπαιδευόμενος χειριστής έχει τη δυνατότητα να έρθει σε επαφή με σύγχρονες πολεμικές μηχανές σε μικρότερη ηλικία, γεγονός που αποτελεί πλεονέκτημα για την απόδοσή του στην πολεμική μοίρα.

Γ.Ανδρουλάκης - 18 Μαϊου 2003