Bird of Prey - Ευέλικτο και αόρατο

Το "Bird of prey" χαρακτηρίζεται ως μονοθέσιο, μονοκινητήριο και υποηχητικό αεροσκάφος, ενώ μέχρι σήμερα έχει ολοκληρώσει με επιτυχία 38 δοκιμαστικές πτήσεις. Το εκπέτασμα των πτερύγων του ανέρχεται σε 23 πόδια περίπου, το μήκος του σε 47 πόδια και το βάρος του σε 3.600 κιλά (7.400 pounds). Ο μοναδικός turbofan κινητήρας που έχει αναλάβει την πρόωσή του είναι ένας Pratt & Whitney JT15D-5C που προέρχεται από τον εμπορικό τομέα, αφού ο ίδιος κινητήρας εξοπλίζει και τα μικρά ιδιωτικά Citation jets. Οι επιδόσεις του αεροσκάφους είναι μάλλον απογοητευτικές, γεγονός αναμενόμενο αφού δεν συμπεριλαμβάνονταν στους στόχους του προγράμματος. Η μέγιστη επιχειρησιακή ταχύτητα ανέρχεται σε 480 χιλιόμετρα ανά ώρα (300 μίλια/ώρα ή 260 κόμβοι) και το μέγιστο ύψος που επιτυγχάνει δεν ξεπερνά τα 6.100 μέτρα (20.000 πόδια).

Επειδή ο μηχανολογικός εξοπλισμός του αεροσκάφους δεν περιλαμβάνει απόρρητες τεχνολογίες οι συγκεκριμένες προδιαγραφές του αεροσκάφους έγιναν αμέσως γνωστές, σε αντίθεση τα χαρακτηριστικά stealth που δεν αναμένεται να αποκαλυφθούν στο προσεχές μέλλον. Η ασυνήθιστη και σίγουρα αντισυμβατική σχεδίαση του αεροσκάφους μας προϊδεάζει για την επίτευξη πρωτόγνωρων για τα σημερινά δεδομένα ικανοτήτων ευελιξίας, σε αντίθεση με παλαιότερα προγράμματα όπου το τελικό αεροσκάφος διέθετε περιορισμένο μόνο εύρος ελιγμών, περιορίζοντας έτσι δραματικά και την ικανότητά του στις αερομαχίες. Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον συγκεντρώνουν οι προηγμένες τεχνολογίες stealth που αφορούν στην απόκρυψη του αεροσκάφους από τα ραντάρ, καθώς επίσης και στην κάλυψη του ακουστικού και υπέρυθρου στίγματός του. Σύμφωνα με πληροφορίες, ανάμεσα στα πλέον απόρρητα χαρακτηριστικά του περιλαμβάνεται ένα σύστημα ενεργού καμουφλάζ από την οπτική παρατήρηση, που χρησιμοποιεί ειδικές διατάξεις και επιστρώσεις που μεταβάλουν το χρώμα και τη φωτεινότητα του αεροσκάφους.

Σε περίπτωση που οι πληροφορίες αυτές επιβεβαιωθούν, η αλλαγή σε σχέση με ανάλογες προσπάθειες που έλαβαν χώρα κατά το παρελθόν θα είναι δραματική, αφού το νέο αεροσκάφος θα έχει τη δυνατότητα να εκτελεί επικίνδυνες αποστολές ακόμη και κατά τη διάρκεια της ημέρας. Προς το ίδιο συμπέρασμα οδηγεί τους ερευνητές η λευκή επίστρωση που παρατηρείται σε διάφορα μέρη του αεροσκάφους, όπως στην εισαγωγή αέρα του κινητήρα, σε αντίθεση με τους προκατόχους του, όπως τα F-117 και B-2, που διακρίνονταν για το μονότονο, όσο και απαραίτητο για νυκτερινές αποστολές, μαύρο χρώμα. Οι μετακινούμενες επιφάνειες επιτρέπουν όχι μόνο την απόκρυψη του αεροσκάφους από την οπτική παρατήρηση, αλλά και από τα ραντάρ, αφού καταφέρουν να διαχέουν την ακτινοβολία που προσπίπτει στο αεροσκάφος μειώνοντας δραστικά το στίγμα που εμφανίζεται στις οθόνες παρατήρησης.

Γ.Ανδρουλάκης - Ιανουάριος 2003