Εξοπλιστικά προγράμματα της Εθνικής Φρουράς

[Togo]

Στο παρελθόν η Κύπρος είχε διαπραγματευτεί με τη Κίνα την αγορά μικρού αριθμού αυτοκινούμενων πυροβόλων PLZ-45 (Type 88) των 155mm/L45.

Η Τουρκία που συνεργάζεται στενά με τη Κίνα σε συστήματα πυροβολικού κατάφερε να μπλοκάρει τη πώληση.

Η Κύπρος χρειάζεται πυροβόλα διαμετρήματος 155mm για να μπορεί να βάλλει τα ΝΑΤΟικά πυρομαχικά του Ελληνικού Στρατού με έμφαση τα ρωσικά Krasnopol-M ημιενεργής κατεύθυνσης λέιζερ.

Άρα το μόνο ερπυστριοφόρο αυτοκινούμενο πυροβόλο 155mm που μπορεί να αντιμετωπίσει τα τουρκικά Firtina στη Κύπρο είναι το Μ-109Α5.

Απαιτούνται 36-48 πυροβόλα M-109A5 για να αντικαταστήσουν τα Zuzana,Mk3F,M-107 και M-110A2.

Προφανώς οι ΗΠΑ δέν επιτρέπουν τη παραχώρηση αμερικανικών όπλων στο νησί οπότε θα πρέπει να μεταφερθούν μυστικά σε καιρό ειρήνης.

Εναλλακτικά πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα να μεταφερθούν έγκαιρα και ταχύτατα απο τη Κρήτη σε περίοδο κρίσης.

Τα 24 τροχοφόρα αυτοκινούμενα πυροβόλα NORA B-52 που αγοράστηκαν πρόσφατα είναι ιδανικά για αντικατάσταση παλαιών ρυμουλκούμενων πυροβόλων αλλά δέν μπορούν να αντιμετωπίσουν τα τουρκικά Firtina.

Η Κύπρος διαθέτει 12 ρυμουλκούμενα πυροβόλα TRF-1 των 155mm και θα περίμενε κανείς να αγοραστούν για ομοιοτυπία συστήματα CAESAR απο τη Γαλλία αφού χρησιμοποιούν τον ίδιο τύπο πυροβόλου.

Από τη στιγμή που επιλέχτηκαν τα σερβικά πυροβόλα για πολιτικούς και οικονομικούς λόγους θα πρέπει να δρομολογηθεί και η αγορά 12-24 ρυμουλκούμενων πυροβόλων Μ-84 NORA-A1.

Τα ρυμουλκούμενα πυροβόλα δέν έχουν επιβιωσιμότητα στο σύγχρονο πόλεμο όμως στην περίπτωση της Κύπρου μπορούν να εγκατασταθούν στα όρη Τρόοδος και να βάλλουν "σύγχρονα" πυρομαχικά μεγάλης εμβέλειας εναντίον συγκεκριμένων στόχων όταν απαιτηθεί.

Δηλαδή όταν ένας στόχος "φωτιστεί" απο μιά ομάδα Ειδικών Δυνάμεων ή UAV τότε τα ρυμουλκούμενα πυροβόλα μπορούν να τον πλήξουν με βλήματα Krasnopol από απόσταση 30 χλμ και να αλλάξουν θέση.

Το θέατρο επιχειρήσεων της Κυπρου ουσιαστικά είναι η πεδιάδα της Μεσαορίας που βρίσκεται μεταξύ της οροσειράς Τροόδος και του Πενταδάκτυλου.

Η πεδιάδα έχει πλάτος 85 χλμ και μήκος 35 χλμ.

Η Κερύνεια πίσω απο την οροσειρά του Πενταδάκτυλου είναι προσβάσιμη απο τα δρομολόγια

• Μόρφου - Βασίλεια στα δυτικά
• Λευκωσία - Μπόγαζι στα κεντρικά
• Αμμόχωστος - Τρίκωμο - Βοκολίδα στα ανατολικά

Συνεπώς το ελληνοκυπριακό Πυροβολικό πάνω στα όρη Τρόοδος μπορεί να καλύψει ένα τομέα πλάτους 50 χλμ και μήκους 35 χλμ με συμβατικά πυρομαχικά 155mm μεγάλης εμβέλειας.

Τα ελληνικά ρουκετοβόλα RM-70 με ρουκέτες Grad-2000 εμβέλειας 40 χλμ είναι ιδανικά για το θέατρο επιχειρήσεων της Κύπρου.

Είναι τσεχοσλοβακικής προέλευσης και έτσι δέν τίθεται θέμα απαγόρευσης χρήσης τους στο νησί.

Μετά την αγορά MRL Tamnava θα πρέπει να εξεταστεί και η προμήθεια μικρού αριθμού MRL Šumadija ώς υποστρατηγικό όπλο.

Το MRL Šumadija είναι σπονδυλωτό σύστημα εκτόξευσης 12 x 262mm και 4 x 400mm ρουκετών.

H ρουκέτα Jerina-1 των 400mm έχει εμβέλεια 275 χλμ και μεταφέρει ΗΕ κεφαλή βάρους 200 κιλών.

Η ακρίβεια πλήγματος είναι αρκετά περιορισμένη: Το CEP υπολογίζεται σε 165 μέτρα με INS και 60 μέτρα με INS/GPS.

Είναι δυνατόν όμως να βελτιωθεί σημαντικά με προσθήκη γυροσκοπείων laser.

[Togo]

Η Τουρκία χρησιμοποιεί παράνομα τον διεθνή αερολιμένα Τύμβου για αερομεταφορές και το στρατιωτικό αεροδρόμιο Λευκονοίκου για οπλισμένα drones.
Η αεροπορική βάση του Λευκονοίκου έχει αναβαθμιστεί με ενισχυμένα καταφύγια αεροσκαφών (shelter) και ελικοδρόμια.
Προφανώς η Τουρκία σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει σμήνη οπλισμένων UAV για να εξουδετερώσει την ελληνοκυπριακή αεράμυνα όπως έπραξε στο πόλεμο του Ναμπόρνο-Καραμπάχ εναντίον της Αρμενίας.
Τα τουρκικά αναγνωριστικά MALE UAV πετούσαν σε μεγάλο ύψος και αναζητούσαν στόχους με τους E-O/IR αισθητήρες.
Παράλληλα σε πολύ χαμηλό ύψος πετούσαν UCAV έτοιμα να πλήξουν στόχους σε απόσταση 10 χλμ υπο την καθοδήγηση των αναγνωριστικών UAV.
Η δράση τους συμπληρωνόταν απο Περιφερόμενα Πυρομαχικά (Harop,Orbiter 1K,SkyStriker) ενώ η τακτική εικόνα μάχης μεταφέρονταν σε πραγματικό χρόνο στα Κέντρα Διοίκησης-Ελέγχου για χρήση βαρέων όπλων Πυροβολικού.

Η Εθνοφρουρά Κύπρου για να αντιμετωπίσει την απειλή προμηθεύτηκε το αντιαεροπορικό σύστημα IMCP Mistral-3 ικανό να αναχαιτήσει stealth στόχους σε απόσταση 8 χλμ και υψόμετρο 3 χλμ.
To IMCP διασυνδέει 3D radar με 11 στοιχεία Mistral-3 και Σταθμό Ελέγχου Πυρός επιτρέποντας έτσι την αντιμετώπιση επιθέσεων κορεσμού.
Ο εντοπισμός των στόχων γίνεται σε απόσταση μέχρι τα 30 χλμ και σε υψόμετρο 15 χλμ.
Πολύ πιθανόν να έχει αγοραστεί απο το Ισραήλ και αριθμός C-UAS όπως το Drone Dome ή Sky Spotter πάνω σε οχήματα ώς soft kill σύστημα.
Τα τουρκικά MALE UAV πετούν σε υψόμετρο 7 ώς 12 χιλιόμετρα οπότε απαιτείται η χρήση SHORADS για την κατάρριψή τους.

Η Κύπρος διαθέτει το σύστημα ΟΘΕΛΛΟΣ που αποτελείται απο radar Skyguard,12 στατικούς τετραπλούς εκτοξευτές αντιαεροπορικών πυραύλων Aspide και 30 δίδυμα πυροβόλα GDF005 Oerlikon των 35mm.
Είναι το αντίστοιχο σύστημα του ελληνικού ΒΕΛΟΣ και χρησιμοποιείται για την προστασία αεροδρομίων.

Τα πυροβόλα Oerlikon 35mm μπορούν να βάλλουν AHEAD βλήματα για καταστροφή κατευθυνόμενων πυρομαχικών όμως οι πύραυλοι Aspide θεωρούνται πλέον παρωχημένοι τεχνολογικά.

Η Τουρκία είχε αγοράσει Aspide για τις φρεγάτες MEKO και έτσι γνωρίζει τα τεχνικά χαρακτηριστικά του πυραύλου.

Τόσο το ελληνικό ΒΕΛΟΣ όσο και το ΟΘΕΛΛΟΣ πρέπει να αντικατασταθούν απο κοινού με ένα προηγμένο κινητό VL σύστημα 360 μοιρών όπως το γαλλικό VL-MICA NG.

Τέλος η Ελλάδα παραχώρησε στη Κύπρο 6 SHORADS Tor-M1 απο τα 31 που αγοράστηκαν συνολικά.

Η κυπριακή αεράμυνα πρέπει να προστατέψει

• την περιοχή της Πάφου με τον διεθνή αερολιμένα Πάφου και την αεροπορική βάση "Αντρέας Παπανδρέου"
• την περιοχή Λεμεσού με τη ναυτική βάση "Ε. Φλωράκης"
• την περιοχή Λάρνακας με τον διεθνή αερολιμένα Λάρνακας
• τους σταθμούς radar αεράμυνας στα όρη Τροόδος

[Togo]

Μετά την ακύρωση εγκατάστασης των S-300 στο νησί η κυπριακή Εθνοφρουρά αγόρασε 3 πυροβολαρχίες με 18 κινητούς εκτοξευτές αντιαεροπορικών πυράυλων μέσης εμβέλειας Buk-M1-2.

Το Buk-Μ1-2 έχει μέγιστη εμβέλεια 50 χιλιόμετρα αλλά η παραγωγή του έχει σταματήσει απο τη Ρωσία.

Δηλαδή δέν υπάρχει δυνατότητα αναβάθμισης και η συντήρησή του γίνεται όλο και πιό ακριβή.

Το Buk-M1-2 είναι καταλληλότερο για αναχαίτηση βαλλιστικών πυραύλων J-600/BORA και πυραύλων cruise παρά εναντιον τουρκικών μαχητικών λόγω της μικρής αντοχής του σε ηλεκτρονικά αντίμετρα.

Φημολογείται ότι η Κύπρος ενδιαφέρεται για την αγορά συστημάτων SPYDER και Iron Dome απο το Ισραήλ.

Είναι μια κίνηση προς τη σωστή κατεύθυνση και θα αναβαθμίσεί σημαντικά την κυπριακή αεράμυνα γιατί τα ρωσικής προέλευσης συστήματα στη Κύπρο λειτουργούν αυτόνομα.

Αντιθέτως τα ισραηλινά συστήματα μπορούν να διασυνδεθούν με τα radar της κυπριακής Εθνοφρουράς και έτσι να αναχαιτίζεται κάθε στόχος με το κατάλληλο σύστημα.

Παράλληλα η Πολεμική Αεροπορία θα "έχει εικόνα" της τακτικής κατάστασης στη Κύπρο και ανατολική Μεσόγειο.

Να σημειώσουμε ότι το Ισράηλ έχει εγκαταστήσει radar εμβέλειας 600 χλμ στην ανατολική Κρήτη για την επιτήρηση της ανατολική Μεσογείου και φυσικά Ελλάδα-Κύπρος έχουν πρόσβαση στα δεδομένα του.

Τα κινητά συστήματα ρωσικής προέλευσης Tor-M1 και Buk-M1-2 πρέπει να επιχειρούν παραλλαγμένα στα όρη Τροόδος με τη τακτική Emission Control σε συνδιασμό με κινητά συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου (ECM/ESM) και πάρα πολλά decoys (ψευδοστόχοι) ...

Η τακτική χρησιμοποιήθηκε με επιτυχία απο τη Σερβία κατά τους νατοϊκούς βομβαρδισμούς το 1999.

Τα radar είναι κλειστά για να αποφύγουν τον εντοπισμό και ο έλεγχος του κυπριακού εναέριου χώρου γίνεται απο παθητικά μέσα ELINT μέσω των Η/Μ (IFF, τηλεπικοινωνίες,radar κα) εκπομπών τους.

Όταν εντοπιστεί ένας στόχος τότε το πιό κοντινό SHORADS στις "κατά προσέγγιση" συντεταγμένες του θα ενεργοποιήσει το radar για λιγότερο απο 20 δευτερόλεπτα ώστε ο πύραυλος να "κλειδώσει" το στόχο.

Μετά την κατάρριψη του στόχου το SHORADS θα κλείσει πάλι το radar του και θα αλλάξει θέση.

Η εγκατάσταση αντιαεροπορικού-αντιβαλλιστικού συστήματος περιοχής στη Κύπρο όπως το S-300 δέν είναι καλή ιδέα.

Το S-300 απαιτεί στρατηγικό βάθος που η Κύπρος δέν διαθέτει και η απόκρυψη είναι αδύνατη γιατί τα radar και εκτοξευτές καταλαμβάνουν πολύ χώρο.

Ενδεικτικά Ρώσοι snipers αχρήστευσαν ουκρανικά S-300 με βολές 7,62mm από τα 1000 μέτρα αφού κατέστρεψαν το τμήμα ηλεκτρονικών του οχήματος Σταθμού-Ελέγχου (τίτλος βίντεο youtube:Ukraine War - Ukrainian military base shelled by Russian army snipers in Crimea Ukraine)

Στο πόλεμο του Ναμπόρνο-Καραμπάχ αρμενικά S-300 είχαν εντοπιστεί απο νωρίς και εξουδετερώθηκαν με drone kamikaze Harop.

Είναι δεδομένο ότι ελληνικά μαχητικά θα επιχειρούν στην ανατολική Μεσόγειο για να πλήξουν στόχους στην ανατολική Τουρκία, δηλαδή υπάρχει κίνδυνος φίλιων απωλειών μιάς και πύραυλοι του S-300 έχουν εμβέλεια 150-200 χλμ.

[Togo]

Η Κύπρος απέχει 200 χιλιόμετρα απο το λιμένα της Μερσίνης και 290 χιλιόμετρα απο το λιμένα της Αττάλειας.
Το Τουρκικό Ναυτικό μπορεί να αναπτύξει γρήγορα πολυάριθμο στόλο στην ανατολική Μεσόγειο με σκοπό να απομονώσει ναυτικά το νησί και να επιτρέψει τη μεταφορά βαρέων όπλων στη Κερύνεια. Παράκτιες συστοιχίες αντιπλοϊκών πυραύλων Atmaca και αντιαεροπορικών S-400 στη νοτιοδυτική Τουρκία θα "κλειδώνουν" το τρίγωνο Κύπρος-Κρήτη-Ρόδος.
Τα τουρκικά πλοία θα πλήξουν τις κύριες αεροναυτικές εγκαταστάσεις της κυπριακής Εθνοφρουράς. Οι τουρκικές ειδικές δυνάμεις θα προετοιμάσουν το έδαφος για αμφίβιες επιχειρήσεις σε κατάλληλες ακτές μακρυά απο τα αστικά κέντρα της Κύπρου. Η Ελλάδα θα είναι ανίκανη να σπάσει τον αεροναυτικό αποκλεισμό και να στείλει ενισχύσεις σε απόσταση 420-660 χιλομέτρων απο τα νησιά της.
Αν το επιχειρήσει κινδυνεύει να υποστεί σημαντικές απώλειες οπότε θα εστιάσει στα μέτωπα της Θράκης και Αιγαίου ανίκανη να πλήξει στόχους στην ανατολική Τουρκία. Άσχετα με το αποτέλεσμα της σύγκρουσης η Κύπρος θα έχει γίνει τουρκικό νησί και η Τουρκία θα έχει εκμεταλευτεί το πλεονέκτημα του στρατηγικού βάθους.

Η Τουρκία μπορεί να υιοθετήσει το κινεζικό "ανορθόδοξο" δόγμα αμφίβιων επιχειρήσεων για αιφνιδιαστική επίθεση. Δηλαδή μπορεί να χρησιμοποιήσει εμπορικά φορτηγά πλοία με container που περιέχουν κρυμένους εκτοξευτές πυραύλων Atmaca, ρουκετών Weishei και άλλό βαρύ οπλισμό. Πετρελαιοφόρα πλοία μπορούν να τροποποιηθούν σε ελικοπτεροφόρα μεταφέροντας παράλληλα καύσιμα και πυρομαχικά για την υποστήριξη Τούρκων πεζοναυτών αλλά να πλέουν κοντά στη Κύπρο ώς εμπορικά. Μηχανότρατες και αλιευτικά σκάφη μπορούν να μεταφέρουν Τούρκους Πεζοναύτες μεταμφισμένους σε ψαράδες. Στο Αιγαίο χρησιμοποιούνται ήδη απο τη Τουρκία ώς κατασκοπευτικά μεταφέροντας UAV και εξοπλισμό ELINT.

Εμπορικά πλοία τύπου Ro-Ro και hovercraft μπορούν να τροποποιηθούν για να μεταφέρουν ΤΟΜΑ, πυροβόλα και τεθωρακισμένα οχήματα. Η Τουρκία διαθέτει ήδη μεγάλο αριθμό ταχύπλοων περιπολικών σκαφών, υποβρύχια οχήματα μεταφοράς προσωπικού και σκάφη ειδικών επιχειρήσεων για τις τουρκικές ειδικές δυνάμεις.

Η Κύπρος δέν μπορεί να υποστηρίξει οικονομικά ένα παράκτιο στόλο απο πυραυλάκατους,midget υποβρύχια και ελαφρές κορβέτες. Τα σκάφη θα ήταν εύκολοι στόχοι γιατί δέν διαθέτουν επαρκή αντιαεροπορική και αντιπυραυλική άμυνα. Για το λόγο αυτό η Εθνοφρουρά Κύπρου προμηθεύτηκε 3 παράκτιες συστοιχίες αντιπλοϊκών πυραύλων MM-40 Block 3C εμβέλειας 200 χλμ με δυνατότητα να πλήξουν τα τουρκικά πλοία μέσα στους κόλπους Μερσίνης και Αττάλειας. Κάθε συστοιχία αποτελείται απο δύο 4πλούς εκτοξευτές πυραύλων Exocet,radar,EOS/AIS αισθητήρες και μπορούν να διασυνδεθούν με άλλες πλατφόρμες C4I όπως αεροσκάφη AEW, ανθυποβρυχιακά μέσα, πλοία κτλ. Το Πολεμικό Ναυτικό διαθέτει δύο παράκτιες συστοιχίες ΜΜ-40 σε νησιά του Αιγαίου. Θα ήταν καλή κίνηση να μεταφερθούν στη Κύπρο και να αντικατασταθούν απο NSM. Η Δίοικηση Ναυτικού Κύπρου απέκτησε δύο περιπολικά ανοικτής θάλασσας Sa'ar 62 απο το Ισραήλ. Τα σκάφη διαθέτουν 2 RWS Typhoon με πυροβόλο Zu-23 των 23mm,8πλό εκτοξευτή πυραύλων Spike NLOS και δίδυμο εκτοξευτή πυραύλων Mistral (Simbad). Υπάρχουν 2 ταχέα περιπολικά C382 με πυροβόλο Oerlicon KBA 25mm,2 ακόμα ταχέα περιπολικά και 4 μικρότερα σκάφη μεταφοράς Ειδικών Δυνάμεων.

Η Κύπρος πρέπει να δημιουργήσει ένα "στολίσκο ανορθόδοξου πολέμου" με ταχέα περιπολικά εκτοπίσματος ώς 100 τόννων που θα προστατεύουν τις ακτές απο καταδρομικές επιχειρήσεις και θα μεταφέρουν/υποστηρίζουν ελληνοκυπριακές Ειδικές Δυνάμεις στα βόρεια. Με ευρωπαϊκή χρηματοδότηση και βοήθεια απο το Ισράηλ μπορούν να αγοραστούν περιπολικά Shaldag και Super Dvora που αναπτύσουν μέγιστη ταχύτητα 50 κόμβους (!) και μπορούν να οπλιστούν με πυραύλους Spike NLOS,Mistral,RWS Typhoon 23mm/25mm,UAV, βόμβες βυθού κα.

[Togo]

Η ελληνοκυπριακή Διοίκηση Ναυτικού μπορεί να αποκτήσει πλοία υποστήριξης για πόντηση "έξυπνων" ναρκών με τακτικές άρνησης πρόσβασης/άρνησης περιοχής (A2/AD).

Θα μπορούσαν να αγοραστούν USV/UUV και οχήματα μεταφοράς δυτών SDV/DPV για τις Ειδικές Δυνάμεις.

Τέλος η Κύπρος θα μπορούσε να αποκτήσει 3 midget-υποβρύχια ΑΙΡ τεχνολογίας με δυνατότητα μεταφοράς ναρκών, τορπιλών 533mm και ομάδας commandos για να υποστηρίξουν επιθετικές επιχειρήσεις στα βόρεια παράλια.

Η ναυτική βάση Ευάγγελος Φλωράκης πρέπει να αναβαθμιστεί ώστε να μπορεί να υποστηρίξει ελληνικά υποβρύχια και μιά ολόκληρη Task Force που θα υποστηρίζει το νησί.

Το 2011 η εγκληματική αδιαφορία και ανικανότητα Ελληνοκύπριων πολιτικών και στρατιωτικών παραλίγο να καταστρέψει ολοσχερώς τη ναυτική βάση αφού είχαν την φαεινή ιδέα να αποθηκευσουν 1500 τόννους εκρηκτικών-οπλισμού μέσα σε εμπορευματοκιβώτια σε μικρή απόσταση απο τη βάση.

Σίγουρα τα container με εκρηκτικά ανατινάζονται πιό εύκολα με "μαύρες επιχειρήσεις" ξένης δύναμης αλλά το περιστατικό είναι ενδεικτικό της ετοιμότητας της Εθνοφρουράς να αντιμετωπίσει "ανορθόδοξες επιθέσεις".

Ο κυπριακός στολίσκος χρειάζεται ένα αριθμό σκαφών Διείσδυσης και Απαγκίστρωσης για να αποβιβάσουν Ειδικές Δυνάμεις στο κόλπο Μόρφου, στο κόλπο Αμμοχώστου και στη Κερύνεια.

Οι Ειδικές Δυνάμεις μπορούν να μεταφερθούν από αέρος με ειδικά διασκευασμένα ελικόπτερα παντος καιρού/ημέρας-νύκτας χαμηλού ίχνους (θερμικό, ηχητικό, ηλεκτρομαγνητικό), εξοπλισμένα με προηγμένο οπλισμό και αισθητήρες.

Στο παρελθόν αγοράστηκαν 12 Mi-35P με πυραύλους Ataka εμβέλειας 6-8 χλμ τα οποία θα πωληθούν στη Σερβία.

Η αγορά τους ήταν λάθος διότι δέν διέθεταν ικανότητες νυχτερινού αγώνα και ο εκσυγχρονισμός μόνο 12 μονάδων είναι οικονομικά ασύμφορος. Ωστόσο ήταν το καλύτερο επιθετικό ελικόπτερο που μπορούσε να αγοράσει η Κύπρος.

Πιθανότατα θα αντικατασταθούν απο 12 H145M εξοπλισμένα με πακέτο HForce (ατρακτίδιο πυροβόλου 20mm, ρουκέτες καθοδήγησης laser,EO/IR Mx15,HMD Scorpion) και πυραύλους Spike ER2. Το ίδιο πακέτο μπορεί να εγκατασταθεί σε ελικοπτερα Super Puma.

Επιπλέον αγοράστηκαν 5 utility AW139 απο την Ιταλία που μπορούν όμως να μεταφέρουν 10μελη ομάδα με πλήρη φόρτο μάχης και να τροποποιηθούν σε ελικόπτερα ειδικών επιχειρήσεων.

Τέλος θα προστεθούν 4 ελαφρά ελικόπτερα Gazelle στα υπάρχοντα 4 πιθανότατα με δυνατότητα βολής αντιαρματικών HOT-3. Η χρήση ελληνοκυπριακών ελικοπτέρων και ελαφρών αεροσκαφών για αντιαρματικό αγώνα είναι αυτοκτονία.

Κύρια αποστολή τους πρέπει να είναι μεταφορά Ειδικών Δυνάμεων, τακτική αναγνώριση και επιτήρηση πεδίου μάχης.

[Togo]

Δέν πρέπει να ξεχνάμε ότι στη Κύπρο υπάρχουν οι βρετανικές αεροπορικές βάσεις της Δεκέλειας και Ακρωτηρίου.
Το νησί έχει μετατραπεί σε κατασκοπευτική βάση του ΝΑΤΟ λόγω της στρατηγικής θέσης κοντά στη Μέση Ανατολή.
Κατασκοπευτικοί σταθμοί υπάρχουν στις βάσεις της Δεκελειας και του Ακρωτηρίου αλλά και στο όρος Τρόοδος με δυνατότητα να παρακολουθούν τηλεπικοινωνίες απο την ανατολική Λιβύη μέχρι τον Καύκασο!
Οι ΗΠΑ δέν διαθέτουν ανάλογες εγκαταστάσεις στη Μέση Ανατολή και έτσι μοιράζονται με τους Αγγλους τις πληροφορίες. Τα τελευταία χρόνια στη Κύπρο δραστηροποιούνται ανεξάρτητα και ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες στα πλαίσια στρατιωτικής συνεργασίας με το Ισράηλ. Είναι βέβαιο ότι η Τουρκία έχει μεταφέρει στα Κατεχόμενα χερσαία συστήματα ECM/SIGINT με σκοπό να "τυφλώσει" τα ραντάρ της κυπριακής αεράμυνας και να υποστηρίξει χερσαίες επιθετικές επιχειρήσεις όπως έκανε με επιτυχία στη Συρία.

Τώρα προκύπτουν κάποια σοβαρά θέματα:

Η εισβολή του Αττίλα έγινε με την υποστήριξη του ΝΑΤΟ γιατί δέν ήθελαν να περάσει το νησί σε σοβιετικό έλεγχο.

Το ΝΑΤΟ δέν θέλει να αλλάξει κάτι στη σημερινή κατάσταση στη Κύπρο γιατί απλά "κάνει τη δουλίτσα του".

Στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Κύπρο έχουν νόημα μόνο άν γίνουν αιφνιδιαστικά, δηλαδή εκτος απο την Τουρκία θα πρέπει να αιφνιδιαστεί και το ΝΑΤΟ!

Μάλιστα οι συνθήκες θα πρέπει να είναι τέτοιες ώστε να μην μπορεί να επέμβει καθ' οποιονδήποτε τρόπο υπερ της Τουρκίας ή τουλάχιστον να κρατήσει μιά "ουδέτερη στάση" όπως έπραξε το 1974.

Ακόμα και άν οι συνθήκες είναι κατάλληλες για στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Κύπρο απαιτείται πολύ ισχυρή πολιτική βούληση που δυστυχώς δέν υπάρχει στην Ελλάδα.

Η "μακεδονοποίηση" των Σκοπίων και η είσοδος τους στο ΝΑΤΟ απο τις ΗΠΑ αλλά και η προετοιμασία της "Μεγάλης Αλβανίας" με προσάρτηση του Κόσοβου στην Αλβανία με σκοπό να ανακοπεί η ρωσική επιρροή στα δυτικά Βαλκάνια με την Ελλάδα απλό παρατηρητή μάλλον δηλώνουν πολιτικό νανισμό.

Τέλος άσχετα με το αποτέλεσμα της στρατιωτικής σύγκρουσης στη Κύπρο η Ελλάδα θα πρέπει να δικαιολογήσει τις πράξεις της. Καλώς ή κακώς στα Κατεχόμενα υπάρχουν 150.000 Τουρκοκύπριοι όπου το 80% είναι γηγενείς.

Σε κάθε περίπτωση η Κύπρος πρέπει να επενδύσει στον Ηλεκτρονικό Πόλεμο για να πολλαπλασιάσει την αμυντική της ισχύ. Πρόκειται για σχετικά φτηνά συστήματα που είναι μέσα στις δυνατότητες της κυπριακής οικονομίας. Χερσαία συστήματα Αντιμέτρων (ECM) μπορούν να "τυφλώσουν" τα τουρκικά radar (jamming) και να δημιουργήσουν ψεύτικα ίχνη (spoofing). Επειδή τα περισσότερα τουρκικά συστήματα είναι δυτικής προέλευσης θα πρέπει να αναζητηθούν ρωσικά ECM (Krasukha-4) για την αντιμετώπισή τους. Οι GNSS jammers μπορούν να μπλοκάρουν τη δορυφορική σκόπευση τουρκικών όπλων μειώνοντας σημαντικά την ακρίβεια πλήγματος. Εκτός απο το γνωστό D-GPS για στρατιωτική χρήση πιθανότατα η Τουρκία χρησιμοποιεί το ρωσικό GLONASS ή και το κινεζικό Beidou. Στην κατηγορία ανήκουν και συστήματα ECM αποκλειστικά για παρεμβολή τηλεπικοινωνιών (R-330)

[Togo]

Τα συστήματα Αντιμέτρων (Electronic CounterMeasures) λειτουργούν σε συνδυασμό με ηλεκτρονικά μέσα υποστήριξης (ESM), δηλαδή παθητικά μέσα εντοπισμού εκπομπών IFF/SSR, τακτικών δικτύων δεδομένων Link-16, ραδιοναυτιλίας TACAN/DME απο τους στόχους.

Για τον εντοπιμό των στόχων σε αποστάσεις ώς και 600 χλμ (!) χρησιμοποιούνται τεχνικές όπως η ραδιογωνιομέτρηση ή η μέτρηση της διαφοράς άφιξης σημάτων (Time Difference Of Arrival), γνωστή ως πολυπλευρισμός (Multilateration).

Τα συστήματα αυτά διακρίνονται σε COMmunications INTelligence (COMINT) για τον εντοπισμό κυμάτων τηλεπικοινωνιών και σε ELectronic INTelligence (ΕLΙΝΤ) για τον εντοπισμό των υπόλοιπων κατηγοριών κυμάτων. Παράδειγμα χερσαίου συστήματος ELINT είναι το ρωσικό VEGA ενώ παράδειγμα COMINT συστήματος είναι το ισραηλινό HF-6.

Θα ήταν καλή ιδέα να μεταφερθούν στη Κύπρο τα κινητά χερσαία συστήματα radar του Πυροβολικού Kasta 2Ε1 για την υποστήριξη SHORADS στο όρος Τρόοδος.

Προφανώς τα τεχνικά χαρακτηριστικά των συστημάτων Ηλεκτρονικού Πολέμου δέν δημοσιεύονται απο τους κατασκευαστές για ευνόητους λόγους αλλά η Κύπρος μπορει να αγοράσει προηγμένα συστήματα απο το Ισραήλ.

Ένας ακόμα τομέας που μπορεί να ενισχύσει σημαντικά την αμυντική ικανότητα της Κύπρου είναι τα drones.

Έχει αγοραστεί τουλάχιστον ένας σταθμός ελέγχου με 4 αεροχήματα IAI Searcher II και δύο σταθμοί ελέγχου με 8 αεροχήματα Aerostar Tactical για τακτιή αναγνώριση.

Είναι βέβαιο ότι η Κύπρος χρειάζεται MALE UAV οπλισμένα με αντιαρματικούς πυραύλους Spike και micro munitions.

Θα μπορούσε να γίνει συμπαραγωγή ισραηλινών Περιφερόμενων Πυρομαχικών Orbiter και αντι-radar Harpy/Harop σε συνεργασία με την Ελλάδα καθότι υπάρχουν μεγάλα κενά και στον Στρατό Ξηράς.

Τα μικρότερα φορητά Περιφερόμενα Πυρομαχικά μπορούν να αντικαταστήσουν όλμους αφού έχουν εμβέλεια μέχρι 50 χλμ και σημειακή ακρίβεια. Μιά έξυπνη κίνηση θα ήταν να αγοραστούν εκπαιδευτικοί στόχοι drones και να μετατραπούν σε Περιφερόμενα Πυρομαχικά με την προσθήκη φτηνής κάμερας και εκρηκτικής κεφαλής.

Για παράδειγμα το νοτιοαφρικανικό Skua αποτελείται απο ένα σταθμό ελέγχου και 8 αεροχήματα που μπορουν να ελέγχονται σε απόσταση 200 χιλιόμετρα από το Σταθμό Ελέγχου. Αναπτύσσουν μέγιστη ταχύτητα 0.86 Μαch και μπορούν να μεταφέρουν εκρηκτική κεφαλή 227 κιλών.

[Togo]

Οι χερσαίοι σχηματισμοί της κυπριακής Εθνοφρουράς πρέπει να κινηθούν ταχύτατα προς τέσσερις κατευθύνσεις:

1) Κεντρικά θα κινηθεί ένας σχηματισμός στη διαδρομή Λακατάμια - Κιόνελι - Μπόγαζι με σκοπό να καταλάβει το στρατηγικό πέρασμα Λευκωσίας-Κερύνειας του όρους Πενταδάκτυλος.

Προφανώς οι ελληνοκυπριακές δυνάμεις θα αποφύγουν αστικό πόλεμο και θα κινηθούν περιμετρικά της Λευκωσίας.

2) Απο το Γέρι θα κινηθεί ένας δεύτερος σχηματισμός με κατεύθυνση αερολιμένα Τύμβου/Λευκωσίας - αεροδρόμιο Λευκόνοικου - Τρίκωμο - Βοκαλίδα με σκοπό να καταλάβει τα τουρκικά αεροδρόμια

3) Μιά μικρότερη δύναμη θα μετακινηθεί απο την Αγία Νάπα προς την Αμμόχωστο και θα "συναντηθεί" με τον παραπάνω σχηματισμό στο Τρίκωμο. Μετά η συνολική δύναμη τους μπορεί να μετακινηθεί στη Βοκολιδα και μετά να περάσει το όρος Πενταδάκτυλο προς το Δαυλό με τελικό προορισμό την Κερύνεια.

4) Δυτικά θα κινηθεί ένας σχηματισμός με κατεύθυνση Περιστερώνας - Μόρφου - Βασίλεια και τελικό προορισμό τη Κερύνεια. Μέχρι τη θέση της Μύρτου, δηλαδή πριν περάσει το όρος Πενταδάκτυλος θα μπορει να υποστηρίξει το σχηματισμό που κινείται παράλληλα στη διαδρομή Λακατάμια - Κιόνελι - Μπόγαζι.

Οι αποστάσεις που θα διανύσουν οι παραπάνω σχηματισμοί είναι απο 20-50 χιλιόμετρα, δηλαδή άν η επίθεση γινει αιφνιδιαστικά και είναι άριστα προετοιμασμένη απο τις Ειδικές Δυνάμεις ώστε οι ελληνικυπριακοί ταχυκίνητοι σχηματισμοί να αντιμετωπίσουν μικρή αντίσταση τότε η Τουρκία θα έρθει προ τετελεσμένων γεγονότων στη Κύπρο.

Σε περίπτωση που επιτεθεί αιφνιδιαστικά η Τουρκία για να καταλάβει ολόκληρο το νησι, οι τουρκικοί σχηματισμοί θα πρέπει να κινηθούν προς τη Λάρνακα λόγω της οροσειράς Τροόδος και μετά να κινηθούν παραλιακά.

Δηλαδή η κυπριακή Εθνοφρουρά θα μπορεί να αμυνθεί αποτελεσματικά και να προκαλέσει σημαντικές απώλειες μέχρι να επέμβει η Ελλαδα. Ωστόσο οι μικρές διαστάσεις του θεάτρου επιχειρήσεων της Κύπρου δίνουν πολύ σημαντικό πλεονέκτημα στον επιτιθέμενο. Η Κύπρος διαθέτει μικρότερες χερσαίες δυνάμεις οπότε θα πρέπει να διατηρεί ποιοτική υπεροχή για να επικρατήσει σε μιά σύγκρουση. Δυστυχώς η κατάσταση δέν ειναι πολύ θετική. Η Εθνοφρουρά χρησιμοποιεί 126 τροχοφόρα 6x6 οχήματα αναγνώρισης EE-9 Cascavel με πυροβόλο 90mm και 36 τροχοφόρα 4x4 οχήματα EE-3 Jararaca με πυροβόλο 12,7mm. Τα οχήματα είναι υπέργηρα και τελείως ακατάλληλα για σύγχρονες επιχειρήσεις. Ωστόσο η Γαλλία θα αντικαταστήσει μεγάλο αριθμό 6x6 τροχοφόρων AMX-10RC (πυροβόλο 105mm) και ERC 90 Sagaie (πυροβόλο 90mm) με ΤΟΜΑ Jaguar. Είναι ευκαιρία να αγοραστουν σε καλή τιμή. Επιπλέον η Γαλλία θα αντικαταστήσει σημαντικό αριθμό τροχοφόρων 4x4 VAB διαφόρων εκδόσεων.H Κύπρος διαθέτει ήδη 147 VAB. Συνεπώς είναι ευκαιρία να αγοραστουν φτηνά και να δημιουργηθεί ένα μεγάλο στόκ ανταλλακτικών για να διατηρηθούν σε υπηρεσία αρκετά χρόνια στο μέλλον.

[Togo]

Στο τομέα των ερπυστριοφόρων οχημάτων αγοράστηκαν 43 ΤΟΜΑ ΒΜΡ-3 απο τη Ρωσία και 197 ΤΟΜΠ Leonidas-2 απο την πρώην ΕΛΒΟ στην Ελλάδα. Το υψηλό κόστος του ΒΜΡ-3 δέν επέτρεψε τη μαζική παραγωγή προς αντικατάσταση των ΒΜΡ-1/2 ακόμα και για τον Ρωσικό Στρατό. Έτσι η Ρωσία εγκατέστησε νέο πυργο με πυροβόλο 30mm και 2πλό ή 4πλό εκτοξευτή αντιαρματικών πυραύλων Kornet-EM στα υπάρχοντα ΒΜΡ-1/2. Κάτι ανάλογο πρέπει να γίνει και με τα Leonidas-2 με ισραηλινή βοήθεια (Rafael RWS-30). Γενικά απαιτείται μιά δύναμη 300 ερπυστριοφόρων ΤΟΜΑ και 300 τροχοφόρων 8x8 ΤΟΜΑ για την μετακίνηση των ελληνοκυπριακών τμημάτων.

Να σημειώσουμε ότι οι Έλληνες Πεζοναύτες έχουν αντίστοιχες αναγκες σε αμφίβια τροχοφόρα ΤΟΜΑ και θα μπορούσαν να αποκτηθούν απο κοινού με τη Κύπρο.

Μετά την παραλαβή των Μ1117 απο τις ΗΠΑ μπορούν να μεταφερθούν στη Κύπρο 4x4 οχήματα Panhard VBL με πυραύλους Kornet-E,Milan-3,Mistral-3. Πρόσφατα αγοράστηκαν απο τη Σερβία 8 οχήματα 4x4 MPAV M16 Miloš Μπορούν να εξοπλιστούν με αντιαρματικό Kornet-E και να χρησιμοποιηθούν για ειδικές επιχειρήσεις ή ένοπλη αναγνώριση. Προφανώς θα πρέπει να αγοραστούν περισσότερα οχήματα.

Στο τομέα των αρμάτων μάχης η Εθνοφρουρά αγόρασε 82 μεταχειρισμένα T-80U/UD το 1996 και διατηρεί σε υπηρεσία 52 ΑΜΧ-30Β2 ώς ελαφρά άρματα. Το γαλλικό Leclerc θα ήταν λογικά η φυσική επιλογή άρματος μάχης για την Κύπρο και μάλιστα θεωρείται απο πολλούς ανώτερο απο το γερμανικό Leopard-2. Δυστυχώς όμως είναι και το πιό ακριβό άρμα που κατασκευάστηκε ποτέ με αποτέλεσμα να έχει ελάχιστους πελάτες και μικρή παραγωγή.

Τα κυπριακά Τ-80U/UD έχουν κατώτερες επιδόσεις απο τα εκσυγχρονισμένα Leopard-2T και συγκρίσιμες με τα M-60T. Το μεγαλύτερο μειονέκτημά τους είναι η αδυναμία βολής σύγχρονων πυρομαχικών μεγάλης εμβέλειας APFDS/HEAT 125mm. Ωστόσο μπορούν να βάλλουν απο το πυροβόλο αντιαρματικούς πυραύλους καθοδήγησης λέιζερ Refleks-Β εμβέλειας 5 χιλιομέτρων. Αποστολή των ελληνοκυπριακών αρμάτων μάχης θα είναι η κάλυψη της προέλασης των μηχανοκίνητων σχηματισμών πεζικού. Η αναβάθμισή μόνο 82 αρμάτων δέν συμφέρει οικονομικά. Ωστόσο θα μπορούσαν να αγοραστούν μερικά ακόμα T-80U/UD για να αντικαταστήσουν τα AMX-30B2 όπως τα 34 Τ-80UK της Αιγύπτου. Γενικά αξίζει να επενδυθούν χρήματα σε drones και αντιαρματικούς πύραυλους παρά σε άρματα μάχης.

Για την υποστήριξη των T-80 αγοράστηκαν 8 οχήματα περισυλλογής BREM-1 που βασίζονται στο σασί του T-72A. Δέν αναπτύχτηκαν άρματα Μηχανικού με το σασί του Τ-80 στη Σοβιετική Ένωση. Συνεπώς θα πρέπει να αγοραστεί ένας αριθμός αρμάτων με δυνατότητα εκαθάρισης ναρκοπεδίων IMR-2 και αρμάτων διάσπασης ναρκοπεδίων BMR-3 που βασίζονται στο Τ-72. Εναλλακτικά θα μπορούσαν να τροποποιηθούν σε άρματα Μηχανικού τα υπάρχοντα ΑΜΧ-30Β2.

Η Εθνοφρουρά Κύπρου χρειάζεται συστήματα ταχείας στρώσης ναρκοπεδίων. Το γαλλικό σύστημα Minotaurr θεωρείται κορυφαίο και μπορεί να μεταφερθεί απο 4x4 φορτηγό MLE F1. Δημιουργεί αντιαρματικό νακροπέδιο μήκους 2.4 χιλιομέτρων και πλάτους 600 μέτρων με 100 νάρκες σε 5 λεπτά! Η στρώση ναρκοπεδίων μπορεί να γίνει και απο το Πυροβολικό με ειδικά βλήματα 155mm που περιέχουν το καθένα 6 νάρκες MI AC Disp F1 Minotaur.

[Togo]

Η Κύπρος πρέπει να επενδύσει σε κορυφαία αντιαρματικά συστήματα για να επικρατήσει στο χερσαίο αγώνα εναντιον των τουρκικών δυνάμεων που απολαμβάνουν ποσοτική υπεροχή. Τα κυπριακά άρματα Τ-80 μπορούν να εκτοξεύσουν απο το πυροβολο 125mm τον αντιαρματικό πύραυλο καθοδήγησης laser Refleks-Β εμβέλειας 5 χιλιομέτρων. Αντίστοιχα τα TOMA BMP-3 μπορούν να εκτοξεύσουν απο το πυροβόλο 100mm τον αντιαρματικό πύραυλο Bastion εμβλέλειας 4 χιλιομέτρων. Και οι δύο ρωσικοί πύραυλοι έχουν σημειακή ακρίβεια αλλά η εμβέλεια τους θεωρείται ανεπαρκής. Κάθε άρμα μεταφέρει ένα απόθεμα 6 πυραύλων οπότε είναι λογικό να υπάρχει ένα απόθεμα τουλάχιστον 650 πυραύλων.

Ο τρίτος ρωσικός αντιαρματικός πύραυλος σε υπηρεσία είναι ο Kornet-E μέγιστης εμβέλειας 5500 μέτρων. Έχουν αγοραστεί τουλάχιστον 26 φορητοί εκτοξευτές με 130 πυραύλους. Ο Kornet-E μπορεί να διαπεράσει το θώρακα όλων των τουρκικών αρμάτων και είναι σχετικά φτηνός γιατί χρησιμοποιεί τεχνολογία SACLOS με καθοδήγηση δέσμης laser. Ωστόσο δέν είναι αρκετά φτηνός για να αντικαταστήσει πλήρως παλαιότερα συστήματα όπως το Fagot (Ελλάδα) και Konkurs (Τουρκία).

Τα ελικόπτερα Gazelle και τα οχήματα VAB-VCAC χρησιμοποιούν αντιαρματικούς πυραύλους HOT-3 μέγιστης εμβέλειας 4300 μέτρων.O πύραυλος ΗΟΤ-3 είναι ο ευρωπαϊκός αντίστοιχος του TOW-2B. Τέλος υπάρχουν 95 φορητοί εκτοξευτές πυραύλων MILAN μέγιστης εμβέλειας 3 χιλιομέτρων. Ο πύραυλος MILAN έχει εγκατασταθεί σε αρκετά οχήματα Πεζικού. Και οι δύο πύραυλοι χρησιμοποιούν τεχνολογία SACLOS.

Σχεδόν όλα τα αντιαρματικά συστήματα που αναφέρθηκαν μέχρι τώρα υπηρετουν στις τουρκικές δυνάμεις.

Συνεπως για να αποκτηθεί ποιοτική υπεροχή θα πρέπει να συμπληρωθούν απο αντιαρματικά συστήματα Τέταρτης Γενιάς, τα οποία προσδίδουν σημαντικά πλεονεκτήματα στους χρήστες τους.

Παράδειγμα είναι η ισραηλινή σειρά "fire-and-forget" πυραύλων Spike με προηγμένο ερευνητή CCD/IIR και μέγιστη εμβέλεια ώς τα 10 χλμ ανάλογα την έκδοση. Ειδικά ο πύραυλος Spike-NLOS χρησιμοποιεί τεχνολογία οπτικών ινών και έχει ικανότητα "man-in-the-loop" με μέγιστη εμβέλεια 32 χλμ.

Να σημειώσουμε ότι η Κύπρος συμμετέχει στο πρόγραμμα ανάπτυξης του γαλλικού MMP που θα αντικαταστήσει τον MILAN. Χωρίς υπερβολή θα έιναι ο πιό προηγμένος αντιαρματικος πύραυλος μικρής εμβέλειας στο μέλλον.

[Togo]

Θα πρέπει να εκπαιδευτούν μικρές ομάδες αντιαρματιστών που θα κινούνται ταχύτατα με ελάφρά οχήματα,jeep και τροχοφόρα 4x4 ειδικών αποστολών, εξοπλισμένα με αντιαρματικούς πυραύλους μεγάλης εμβέλειας. Οι ομάδες αυτές θα χειρίζονται αναγνωριστικά drones μικρής εμβέλειας και ηλεκτο-οπτικες συσκευές. Θα διαθέτουν τυφέκια anti-drone ώστε να αποφεύγουν τον εντοπισμό απο τουρκικά UAV αλλά και MANPADS για προστασία απο εναέριες απειλές.

Επιπλέον θα πρέπει να εκπαιδευτουν τριμελείς ομάδες ελεύθερων σκοπευτών (sniper, παρατηρητής, τεχνικος Ηλεκτρονικού Πολέμου) που θα αναζητούν στόχους σε αποστάσεις 1000-1200 μέτρων απο τις θέσεις τους για υποστήριξη των φίλιων τμημάτων. Δηλαδή θα επιχειρούν κοντά στη πρώτη γραμμή και θα έχουν δευτερεύοντα ρόλο τον παρατηρητή πεδίου. Ο ελεύθερος σκοπευτής θα διαθέτει τυφέκιο sniper 7.62mm. Ο τεχνικος Ηλεκτρονικού Πολέμου θα χειρίζεται anti-drone τυφέκιο και θα μεταφέρει εξοπλισμο δορυφορικών τηλεπικοινωνιών.

Ακόμα θα πρέπει να ειδικευτεί προσωπικό στη χρήση οπλισμένων drones αλλά και σε συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου και κυβερνοπολέμου. Με άλλα λόγια η Κύπρος χρειάζεται πλέον πλήρως επαγγελματικό στρατό και νέο δόγμα μάχης αντίστοιχο με το Ρωσικό Δόγμα Νέας Γενιάς. Το δόγμα βασίζεται αποκλειστικά σε Ανορθόδοξο Πόλεμο και Υβριδικές Τακτικές με δημιουργία ζωνών άρνησης πρόσβασης/αρνηση περιοχής. Έχει δημιουργηθεί απο την εμπειρία που αποκτήθηκε στους πολέμους της Τσετσενίας και Αφγανιστάν αλλά και αντιτρομοκρατικές επιχειρησεις στο εσωτερικό της Ρωσίας.

Οι έφεδροι που θα κληθούν σε περίπτωση σύγκρουσης πρέπει να έχουν τουλάχιστον βασική εκπαίδευση πάνω στη χρήση όπλων όπως ΠΑΟ 105mm, όλμων ΜΟ-120 RT των 120mm, αντιαεροπορικών ZU-23-2 και Μ55, ρουκετοβόλων Plamen, αντιαρματικών ρουκετών LAW και RPG-7 κα. Τα όπλα είναι απαραίτητα σε αστικό πόλεμο για την εκκαθάρριση πόλεων απο θύλακες αντίστασης. Όπως είναι γνωστό έχουν κατασχεθεί τα τελευταία χρόνια μεγάλες ποσότητες οπλισμού ανατολικής προέλευσης που προοριζόταν για πολεμικές συγκρούσεις σε αραβικές χώρες. Πρέπει να περάσουν σε χρήση απο την Εθνοφρουρά αντι να στοιβάζονται σε ακατάλληλους αποθηκευτικούς χώρους.

Η Κύπρος πρέπει να γίνει ορμητήριο των ελληνικών Ειδικών Δυνάμεων στην ανατολική Μεσόγειο. Οι κυπριακές Ειδικές Δυναμεις πρέπει να εξελιχθούν σε στρατηγικό όπλο. Ο λόγος είναι ότι οι Ειδικές Δυνάμεις θα προετοιμάσουν το έδαφος για προέλαση των ελληνοκυπριακών χερσαίων τμημάτων. Θα προκαλέσουν δολιοφθορές και θα πλήξουν "ανορθόδοξα" κύρια τουρκικά συστήματα. Θα καταλάβουν στρατηγικα σημεία και θα αποκόψουν τις τουρκικές γραμμές ανεφοδιασμού. Αντίστοιχα θα πρέπει να μπλοκάρουν το λιμάνι της Κερύνειας με νάρκες και να καταδείξουν "δύσκολους" στόχους για βομβαρδισμο. Επιπλέον η ακτογραμμή της νότιας Τουρκίας μηκους 800 χιλιομέτρων ευνοεί την εύκολη διείσδυση ελληνικών Ειδικών Δυνάμεων για στρατηγική αναγνώριση. Συνεπώς οι Ειδικές Δυνάμεις θα πρέπει να διαθέτουν υπερσύγχρονο εξοπλισμό και ειδικά μέσα μεταφοράς.

[Togo]

Αφού αναλύσαμε τις δυνατότητες και απαιτήσεις της κυπριακής Εθνοφρουράς είναι σειρά να εξετάσουμε το ρόλο της Ελλάδας και τίς δυνάμεις που πρέπει να διαθέσει στην ανατολική Μεσόγειο. Καταρχήν να πούμε ότι άν η Τουρκία καταλάβει ολόκληρη τη Κύπρο αποκτά συντριπτικό πλεονέκτημα εναντίον της Ελλάδας. Δέν έχει σημασία πόσο Έλληνες αισθάνονται οι Κύπριοι ή πόσο μακρυά είναι το νησί απο τη νησιωτική Ελλάδα. Αν η Κύπρος γίνει τουρκικό νησί η Τουρκία θα μπορεί να περικυκλώσει στρατηγικά την Ελλάδα απο άερα και θάλασσα. Επιπλέον θα μπορεί να εκμεταλευτεί το στρατηγικο βάθος της. Δηλαδή θα "τραβήξει" όλα τα μαχητικά της στην ανατολική Τουρκία και με την υποστήριξη των Ε-7Α AWACS και ιπτάμενων τάνκερ KC-135R/A-400M θα μπορεί να επιτίθεται χωρίς να διακινδυνεύει απώλειες ή καταστροφή των υποδομών της. Αντιθέτως η Κύπρος μπορεί να χρησιμοποιηθεί ώς "αεροπλανοφόρο" απο την Πολεμική Αεροπορία, δηλαδή ελληνικά F-16 απο τη Κρήτη να προσγειωθούν σε πρόχειρους αεροδιαδρόμους για ανεφοδιασμό με καύσιμα και οπλισμό με σκοπό να επιτεθούν άμεσα σε στόχους της ανατολικής Τουρκίας.

Το Πολεμικό Ναυτικό χρειάζεται 24 ώρες για να στείλει ένα στολίσκο με ενισχύσεις στη Κύπρο με εξαίρεση τα ελληνικά υποβρύχια που περιπολούν στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Κύπρου και Τουρκιας. Μόνο η Πολεμική Αεροπορία μπορεί να επέμβει άμεσα για υποστήριξη των ελληνοκυπριακών σχηματισμών. Δηλαδή ένας αριθμός μαχητκών F-16 με πλήρες φορτίο μάχης μπορεί να απογειωθεί απο αεροδρόμια της Κρήτης και να επιτεθεί σε τουρκικούς στόχους στα Κατεχόμενα. Η εμβέλεια μάχης του F-16 είναι 850+ χιλιόμετρα. Τα ελληνικά F-16 θα μεταφέρουν πυραύλους αέρος-αέρος AMRAAM, βόμβες Paveway ΙΙ, πυραύλους αέρος-εδάφους Maverick, περιλήπτες βομβιδίων Rockeye, βόμβες Mark 80 κτλ. Αντιστοιχες απαιτήσεις υπάρχουν για την υποστήριξη του θεάτρου επιχειρησεων στν ανατολική Θράκη. Συνεπώς ο εκσυγχρονισμός των παλαιότερων F-16C Block 30 είναι απαραίτητος για να καλύψουν αυτο το ρόλο. Τα πιό σύγχρονα F-16 που μεταφέρουν πιο προηγμένο οπλισμό θα πλήξουν στόχους στην ασιατική Τουρκία.

[Togo]

Η αποστολή στολίσκου (Task Force) του Πολεμικού Ναυτικού στη Κύπρο είναι μια blue water navy επιχείρηση. Δηλαδή πρέπει να συγκεντρωθεί μια ναυτική δύναμη ικανή να εκτελεί οποιαδήποτε αποστολή αυτόνομα σε μεγάλη απόσταση απο τη βάση της. Η Task Force θα αποτελείται απο φρεγάτες, κορβέτες, πλοία ανεφοδιασμού-υποστήριξης και υποβρύχια. Επειδή το Πολεμικό Ναυτικό δέν διαθέτει Πλοίο Υποστήριξης Αμφίβιων Επιχειρήσεων (LPD), Ελικοπτεροφόρο (LHD) και αρκετά ειδικευμένα Πλοία Λογιστικής Υποστήριξης θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν τροποποιημένα εμπορικά πλοία STUFT (Ships Taken Up From Trade) για να καλυφθούν οι απαιτήσεις.

Συνεπώς φορτηγά πλοία Ro-Ro θα μεταφέρουν οχήματα Πεζικού, μηχανολογικό εξοπλισμό, πυρομαχικά και προσωπικό. Πλοία ακτοπλοϊκών γραμμών θα μεταφέρουν προσωπικό. Κάποια θα χρησιμοποιηθούν ώς πλωτά νοσοκομεία. Πετρελαιοφόρα πλοία θα μεταφέρουν καύσιμα και θα χρησιμοποιηθούν ώς βοηθητικά πλοία. Κάποια θα μεταφέρουν ελικόπτερα. Μικρότερα εμπορικά πλοία θα εξοπλιστούν με σόναρ και ειδικό εξοπλισμό για εκαθάριση ναρκοπεδίων ακτών. Τα εμπορικά πλοία θα φέρουν ελικοδρόμιο, πυροβόλα Oerlikon 20mm και Μ2ΗΒ 12.7mm,chaffs. Τα STUFT πλοία της Task Force θα μεταφέρουν επιθετικά και μεταφορικά ελικόπτερα για την υποστήριξη των Ειδικών Δυνάμεων, ελαφρά και medevec ελικόπτερα, ταχύπλοα σκάφη Ειδικών Δυνάμεων, φορτηγά και οχήματα Πεζικού, πυροβόλα 155mm,drones,SHORADS.

Πρέπει να σημειώσουμε ότι η αποστολή Task Force για προβολή ναυτικής ισχύος έχει μεγάλο οικονομικό κόστος οπότε η ναυτική βάση "Ευάγγελος Φλωράκης" θα πρέπει να υποστηρίξει τα ελληνικά πλοία. Η επιτυχία της ναυτικής επιχείρησης εξαρτάται σημαντικά απο το Intelligence για τις θέσεις του αντίπαλου ναυτικού και αεροπορίας. Τα ελληνικά πλοία θα πρέπει να επιχειρουν υπό την κάλυψη αντιαεροπορικής άμυνας περιοχής μεγάλης εμβέλειας. Θα αντιμετωπίσουν σχεδόν ολόκληρο το Τουρκικό Ναυτικό οπότε θα πρέπει να αναχαιτήσουν επιθέσεις κορεσμού από αντιπλοϊκούς πυραύλους και UAS. Αποστολή της ελληνικής Task Force θα είναι:

• ενίσχυση των ελληνοκυπριακών δυνάμεων με υλικά και προσωπικό
• ναυτικός αποκλεισμός του νησιού
• υποστήριξη αμφίβιων επιχειρήσεων
• υποστήριξη Ειδικών Δυνάμεων
• υποστρατηγική κρούση με ναυτικούς πυραύλους cruise (εάν αποκτηθούν)
  

[Nassos]

Ίσως στο μέλλον, αφού επιμένουμε Γαλλικά, να παίρναμε και κανά Mistral 140 χρηματοδοτούμενο και από την Κυπριακή Δημοκρατία. Εννοείται με την προβλεπόμενη συνοδεία Α/Α φρεγατών, ΠΓΥ, υποβρυχίων κλπ.

[Togo]

Σίγουρα η προμήθεια ενός LPD ή LHD απο το Πολεμικό Ναυτικό για προβολή της ναυτικής του ισχύος στα τουρκικά παράλια της ανατολικής Μεσογείου θα ήταν η βέλτιστη λύση. Επιπλέον θα ήταν το μεγαλύτερο πλοίο που έχει ναυπηγηθεί ποτέ σε ελληνικά ναυπηγεια και θα μεταφέρονταν η σχετική τεχνολογία στη χώρα. Ωστόσο χρειάζονται πολλά χρήματα. Το τουρκικό TCG Anadolu εκτοπίσματος 28.000 τόννων που μπορεί να θεωρηθεί "ελαφρό αεροπλανοφόρο" αρχικά υπολογιζόταν να κοστίσει $500 εκ. Και στο τέλος πλησιάσε το $1 δις! Συνεπώς άν το Πολεμικό Ναυτικό ναυπηγούσε ένα LPD όπως το ολλανδικό Johan de Witt εκτοπίσματος 16.800 τόννων θα πρέπει να υπολογίζει κόστος πολύ κοντά στα $500 εκ.

Η άλλη λύση είναι να τροποποιηθεί ένα εμπορικό δεξαμενόπλοιο πλοίο που πληρεί τις προϋποθέσεις για να γίνει "πλοίο υποστήριξης αμφίβιων επιχειρήσεων". Άν "βάλουν το χέρι στη τσέπη τους" οι Έλληνες εφοπλιστές μπορεί να γίνει το εγχείρημα και μάλιστα με απόλυτη μυστικότητα. Δέν είναι κάτι καινούργιο φυσικά. Το Βρετανικό Ναυτικό στο πόλεμο των Φώκλαντς χρησιμοποίησε παρα πολλά εμπορικά πλοία για να δημιουργήσει εφοδιαστική αλυσίδα απο τη μία άκρη του Ατλαντικού Ωκεανούς ώς την άλλη (!) και τελικά τα ελικόπτερα με τους commandos μεταφέρθηκαν απο τροποποιημένα εμπορικά πλοία.