Εξοπλισμός Πυροβολικού
Η χρήση του πυροβολικού έχει ως σκοπό την παροχή άμεσων πυρών υποστήριξης στα μαχόμενα τμήματα στην πρώτη γραμμή και την παροχή στρατηγικών πυρών βαθειά πίσω από τις γραμμές του εχθρού, είτε για προσβολή θέσεων συγκέντρωσης στρατευμάτων, είτε για προσβολή στρατηγικών υποδομών του εχθρού στην ενδοχώρα όπως γέφυρες, τούνελ, σιδηροδρομικό και οδικό δίκτυο, ναύσταθμοι και στρατόπεδα καθώς και διυλιστήρια, χώρους αποθήκευσης καυσίμων κ.α. Προσβολή στρατηγικών στόχων με σκοπό να αποκόψουν την εφοδιαστική αλυσίδα ανθρώπινου δυναμικού, προμηθειών, πυρομαχικών και καυσίμων στα μαχόμενα τμήματα στην πρώτη γραμμή και να κάμψουν το ηθικό του αντιπάλου.
Ραντάρ πυροβολικού
Τα συστήματα αντιπυροβολικού είναι ραντάρ με δυνατότητα παρακολούθησης πυρών πυροβολικού όπως βλήματα καμπύλης τροχιάς (πυροβολικού και όλμων) και ρουκετών και υπολογισμό της θέσης εκτόξευσης για την παροχή συντεταγμένων στο φίλιο πυροβολικό και την παροχή πυρών αντιπυροβολικού με σκοπό να πλήξει και να καταστρέψει το εχθρικό πυροβολικό.
Η ύπαρξη ενός τέτοιου κινδύνου αντιμετωπίζεται με τη γρήγορη μετακίνηση σε νέα θέση, γι’ αυτό και όλα τα συστήματα του πυροβολικού για να μπορούν να επιβιώσουν σε ένα σύγχρονο πεδίο μάχης πρέπει να είναι σε θέση να χρησιμοποιήσουν τη μέθοδο «Βάλω και μετακινούμαι». Η σύγχρονη τάση στα ραντάρ αντιπυροβολικού είναι ραντάρ τεχνολογίας AESA νιτριδίου του γαλίου πολλαπλών χρήσεων μεγάλης εμβέλειας που μπορούν να έχουν χρήση αντιαεροπορική, αντιπυραυλική και αντιπυροβολικού, όπως είναι το AN/TPS-80 G/ATOR της Northrop Grumman και το EL/M-2084 MMR της IAI ELTA.
| ΤΥΠΟΣ | ΜΟΝΑΔΕΣ | ΣΧΟΛΙΑ |
|---|---|---|
| AN/TPQ-37(v)3 FireFinder | 8 | [1] |
| Firefinder AN/TPQ-36(v)7 FireFinder | 10 | [2] |
| ARTHUR ModB | 3 | [3] |
| Ραντάρ επιτήρησης εδάφους | ||
| Stendor | 10 | |
| BOR A-550 | 20 | Φέρονται σε M-1118-2GR HMMWV |
| MARGOT XXL | 10 | Φέρονται σε M-1118-2GR HMMWV |
| CASTA-2E1 | 3 | |
| Vaisala | 1 | Σύστημα μέτρησης μετεωρολογικών δεδομένων |
[1] Το AN/TPQ-37 Firefinder είναι το έτερο κομμάτι του συστήματος Firefinder και χρησιμοποιείται για μεγαλύτερες αποστάσεις, ως 50 χλμ για πολλαπλούς εκτοξευτές ρουκετών και 30 χλμ για πυρομαχικά πυροβολικού. Τα AN/TPQ-36 και AN/TPQ-37 παρουσιάζουν πάρα πολλές ομοιότητες στα επιχειρησιακά χαρακτηριστικά, στις διαδικασίες συντήρησης και τεχνικής υποστήριξης και στις διαδικασίες έρευνας και εντοπισμού. Το σύστημα σε ελληνική υπηρεσία αποτελείται από δύο οχήματα και ένα ρυμουλκούμενο που φέρει την κεραία του ραντάρ. Χρειάζονται 30 λεπτά για να ταχθεί το σύστημα σε πλήρη λειτουργία και υπηρετείται από 12 άτομα.
Το AN/TPQ-37 v3 Firefinder μπήκε σε ελληνική υπηρεσία το 1997, με διακρατική σύμβαση για την προμήθεια δύο συστημάτων, ενώ στις 10 Νοεμβρίου 1997 το ΑΣΣ γνωμοδότησε για την αγορά άλλων έξι ίδιων συστημάτων. Η σύμβαση υπογράφηκε στις 29 Φεβρουαρίου 2000 (ύψους 108.780.000. δολαρίων), όμως κατά τις δοκιμές των δύο πρώτων συστημάτων υπήρξαν μεγάλες αποκλήσεις ως προς τα επιχειρησιακά χαρακτηριστικά του συστήματος, αλλά και τις επιπλέον ελληνικές απαιτήσεις (ενσωμάτωση του ΣΤΕΕΠ ΔΙΑΣ και υποστήριξη των ψηφιακών χαρτών της ΓΥΣ).
Τα TPQ-37 της έκδοσης (V)3 Firefinder θα μπορούσαν να αναβαθμιστούν, καθώς έχουν αναπτυχθεί νεότερες εκδόσεις, όπως η AN/TPQ-36(V)6 Firefinder και η πλέον προηγμένη έκδοση AN/TPQ-37(V)8 Firefinder ή Firefinder Block I Material Change (FF Block I MC). Οι βελτιώσεις των νεώτερων συστημάτων επικεντρώνονται στη μείωση του ολικού βάρους του συστήματος, τον περιορισμό του χρόνου ανάπτυξης και σύμπτυξής του, τη βελτιωμένη και ταχύτερη διαχείρηση των δεδομένων, τη δυνατότητα χειρισμού της κεραίας από απόσταση 100 μέτρων αντί των 50, αύξηση της δυνατότητας ακριβούς εντοπισμού των εχθρικών μέσων πυροβολικού, ενσωμάτωση βελτιωμένων ηλεκτρονικών αντιμέτρων κλπ.
[2] Το AN/TPQ-36 είναι προϊόν συνεργασίας της γαλλικής Thales και της αμερικανικής Raytheon που αναπτύχθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και τέθηκε σε υπηρεσία τον Ιανουάριο του 1985. Το σύστημα μπορεί να εντοπίσει και να καταγράψει τη θέση έως και 10 διαφορετικών μέσων πυροβολικού σε ελάχιστα δευτερόλεπτα και σε μέγιστη απόσταση έως και 24 χιλιόμετρα για πολλαπλούς εκτοξευτές ρουκετών ή 18 χιλιόμετρα για βλήματα πυροβολικού, ενώ μπορεί να αποθηκεύσει δεδομένα για 99 στόχους. Στη συνέχεια, τα στοιχεία διαβιβάζονται στα φίλια μέσα πυροβολικού που εκτελούν βολές για την εξουδετέρωση του εχθρικού πυροβολικού. Επίσης, μπορεί να χρησιμεύσει και ως σύστημα διόρθωσης φίλιων πυρών πυροβολικού. Το κέντρο επιχειρησιακού ελέγχου μπορεί να βρίσκεται σε απόσταση μέχρι πενήντα μέτρα από τη μονάδα ραντάρ διασφαλίζοντας έτσι υψηλότερη επιβιωσημότητα για το πλήρωμα του συστήματος, ενώ υπηρετείται από επτά άτομα.
Τα AN/TPQ-36(v)3 FireFinder αποκτήθηκαν κατά τη δεκαετία του 1990. Τα δύο πρώτα AN/TPQ-37(v)3 αγοράστηκαν τον Μάιο του 1996, ενώ τα υπόλοιπα έξι αγοράστηκαν τον Φεβρουάριο του 2000 έναντι 108.779.000 δολαρίων. Στο συμβόλαιο αγοράς των τελευταίων προβλεπόταν και η αναβάθμιση των δύο πρώτων συστημάτων στο επίπεδο AN/TPQ-37(v)7. Σήμερα, η νεότερη έκδοση του AN/TPQ-36 είναι η (v)10 με βελτιωμένες επιδόσεις, μεγαλύτερη υπολογιστική ισχύ, χαμηλότερο κόστος λειτουργίας και αυξημένη μέγιστη εμβέλεια εντοπισμού κατά 50% τουλάχιστον.
[3] Τα ARTHUR Mod.B αγοράστηκαν το Φεβρουάριο του 2002 έναντι 54.901.475 δολαρίων. Τα δύο πρώτα παραλήφθησαν το Νοέμβριο του 2004, ενώ το τρίτο, το οποίο συναρμολογήθηκε στην Ελλάδα από την Intracom, παραδόθηκε το Δεκέμβριο του ίδιου έτους. Το δικαίωμα προαίρεσης για έξι επιπλέον ραντάρ που προέβλεπε η αρχική σύμβαση δεν ενεργοποιήθηκε. Τα ραντάρ αποκτήθηκαν στο πλαίσιο των αντισταθμιστικών αγορών που ανέλαβε να εκπληρώσει η Ελλάδα έναντι της Κύπρου, μετά τη συμφωνία μετεγκατάστασης των S-300 PMU-1 από την Κύπρο στην Ελλάδα. Ωστόσο, για πολιτικούς λόγους, αποφασίστηκε τα ραντάρ να παραμείνουν στην Ελλάδα.
Το ραντάρ αντιπυροβολικού ARTHUR είναι ένα πλήρως αυτοματοποιημένο σύστημα εντοπισμού θέσεων εχθρικών όπλων καμπύλης τροχιάς (όλμων, πυροβόλων, πολλαπλών εκτοξευτών πυραύλων) και κατεύθυνσης των φίλιων πυρών Πυροβολικού. Αποτελείται από ερπυστριοφόρο όχημα παντοδαπού έδαφους Bv-206 και ρυμουλκούμενο κλωβό-φορέα του παλμικού ντόπλερ ραντάρ με δύο σταθμούς εργασίας. Έχει δυνατότητα εντοπισμού και διαχείρισης τουλάχιστον 100 στόχων ανά λεπτό, ταξινόμησής τους σε όλμους, πυροβόλα, πυραύλους και ψηφιακής μεταβίβασης των στοιχείων των εντοπισμένων στόχων μέσω Σ/Α στο Κέντρο Διεύθυνσης Πυρός της φίλιας Μονάδας Πυροβολικού για την άμεση προσβολή τους. Τα ARTHUR μπορούν να εναλλάσσουν πληροφορίες και δεδομένα μεταξύ τους, έτσι ώστε ο χρόνος εντοπισμού της επερχόμενης απειλής να μειώνεται δραστικά. Δύο από τα πλεονεκτήματα του συστήματος είναι η χαμηλή επάνδρωση τριών ατόμων, λόγω της υψηλής αυτοματοποίησης, και ο πολύ μικρός χρόνος ανάπτυξης και σύμπτηξης του συστήματος των δύο λεπτών.
Ιδανικά, το ελληνικό πυροβολικό θα προχωρούσε στην προμήθεια επιπλέον συστημάτων Arthur για την ισάριθμη αντικατάσταση των TPQ-36, καθώς και στην αναβάθμιση των υπαρχόντων (επίπεδο ARTHUR Mod.B) στο επίπεδο Arthur Mod D ή C. Η έκδοση C έχει μέγιστη εμβέλεια εντοπισμού 60 χιλιόμετρα, καλύπτει τόξο 120°, ενώ μπορεί να εντοπίσει περισσότερους από 100 στόχους το λεπτό. Η έκδοση Mod.D αυξάνει την εμβέλεια εντοπισμού στα 100 χιλιόμετρα και το ποσοστό ακρίβειας εντοπισμού στο 99,85% στο μέγιστο βεληνεκές.
Μη επανδρωμένα αεροχήματα (UAV)
Η Ελλάδα έκανε τα πρώτα βήματά της στο χώρο με την απόκτηση των γαλλικών Sperwer στις αρχές του 2000, αλλά και των ελληνικής σχεδίασης και παραγωγής Πήγασος ΙΙ, Παρόλα αυτά, η εισαγωγή στη νέα εποχή ήρθε με την προμήθεια των ισραηλινών Heron και των γαλλικών Patroller, συστημάτων που προσφέρουν πολλαπλάσιες επιδόσεις σε σχέση με τα παλαιότερα UAV.
| ΤΥΠΟΣ | ΜΟΝΑΔΕΣ | ΣΧΟΛΙΑ |
|---|---|---|
| UAV | ||
| Patroller | 4 | 2 ολοκληρωμένα συστήματα |
| Le Sperwer | 16 | 4 ολοκληρωμένα συστήματα |
| ΠΗΓΑΣΟΣ ΙΙ | 16 | 4 ολοκληρωμένα συστήματα |
| ATLAS 204 | 32 | Επιτήρησης / ελέγχου συνόρων |
| Matrice 300 RTK | ; | Ειδικές Δυνάμεις |
| EMPUSA EMP-X6Τ (Tactical) | 1 | Ειδικές Δυνάμεις |
Συστήματα Δορυφορικής Παρατήρησης
Η Ελλάδα συμμετέχει με ένα μικρό ποσοστό στο γαλλικό σύστημα Helios II από το 2006. Η κίνηση αυτή αν και δεν παρείχε πλήρεις ικανότητες για πραγματικό χρόνο επισκόπησης, εντούτις έδινε για πρώτη φορά στην Ελλάδα τη δυνατότητα στρατηγικής παρατήρησης, στοχοποίησης και στη συνέχεια προσβολής μέσω των νέων τότε γαλλικών πυραύλων κρουζ SCALP EG που φέρουν τα Mirage 2000-5 MkII. Οι εικόνες υψηλής ευκρίνειας των στόχων ενδιαφέροντος μπορούσαν να φορτωθούν στη μνήμη του πυραύλου προσφέροντας εξαιρετική ακρίβεια στη στοχοποίηση και δυνατότητα χρήσης του πλήρους φακέλου δυνατοτήτων των πυραύλων.
Στις 24 Οκτωβρίου 2023, η επιτροπή της Άμυνας της Βουλής ενέκρινε τη συμετοχή της Ελλάδας στο διάδοχο σύστημα δορυφορικής παρατήρησης CSO (Composante Spatiale Optique) αξίας 119.800.000 ευρώ. Το νέο δορυφορικό σχήμα αποτελείται από τρεις στρατιωτικούς δορυφόρους με διάρκεια ζωής δέκα ετών. Ο πρώτος δορυφόρος CSO-1 μπήκε σε υψηλή υπέργεια τροχιά για σκοπούς παρατήρησης το 2018, ο δεύτερος CSO-2 μπήκε σε χαμηλή υπέργεια τροχιά για αναγνώριση το 2020 και ο τρίτος CSO-3 αναμένεται να μπει σε τροχιά μέσα στο 2023.
Αυτοκινούμενο πυροβολικό
| ΤΥΠΟΣ | ΜΟΝΑΔΕΣ | ΣΧΟΛΙΑ |
|---|---|---|
| PzH-2000GR (155 mm) | 24 | |
| M-109 A5 (155 mm) | 12 | Κόστος € 22.000.000 |
| M-109 A3 G/EA2 (155 mm) | 223 | Κόστος € 181.500.000 |
| M-109 A3 G/EA1 (155 mm) | 50 | Κόστος € 5.500.000 |
| M-109 A2 (155 mm) | 84 | |
| M-109 A1Β (155 mm) | 51 | |
| M-110 A2 (203 mm) | 145 | Αποσύρονται σταδιακά |
Οροφή CFE: 1.920 πυροβόλα άνω των 100 χιλ.
Επιζητείται η αντικατάσταση των Μ-110 διαμετρήματος 203 χιλ., τα οποία παραχωρήθηκαν κατά κύριο λόγο την δεκαετία του '90 από συμμαχικές χώρες στα πλαίσια της συνθήκης CFE (72 από τις ΗΠΑ και 72 από την Γερμανία). Η ηλικία των περισσοτέρων αυτοκινούμενων συστημάτων ξεπερνά τα 30 χρόνια και είναι πιεστική η ανάγκη ανανέωσης ή αναβάθμισής τους, ενώ στόχος είναι το σύνολο των πυροβόλων να είναι σύμφωνο με τα διεθνή πρότυπα διαμετρήματος 155 χιλ.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι ένα PzH-2000GR μπορεί να στείλει στο στόχο τον ίδιο αριθμό βλημάτων με 6 πυροβόλα Μ-109 κατά μέσο όρο!
Ρυμουλκούμενο πυροβολικό
| ΤΥΠΟΣ | ΜΟΝΑΔΕΣ | ΣΧΟΛΙΑ |
|---|---|---|
| M-114 A1/Α2 (155 mm) | 266 | Σε αποθήκευση [1] |
| M-101A1 (105mm) | 445 | Σε αποθήκευση [2] |
| M-56 Pack (105 mm) | 18 | Εξοπλίζουν την 71 ΤΑΞ.ΑΣ. |
[1] - Διεξάγονται διαπραγματεύσεις για παράδοση 70 πυροβόλων στην Ουκρανία εντός του 2024.
[2] - 32 παραδόθηκαν στην Ουκρανία.
Πυραυλικά συστήματα
| ΤΥΠΟΣ | ΜΟΝΑΔΕΣ | ΣΧΟΛΙΑ |
|---|---|---|
| RM-70 (40x122 mm) | 116 | |
| M-270 MLRS (12x227 mm) | 36 | 152 MGM-140 ATACMS Block Ι |
Η Ελλάδα παρέλαβε 150 πολλαπλούς εκτοξευτές ρουκετών RM-70 από τα αποθέματα της πρώην Ανατολικής Γερμανίας και ενεργοποίησε 115 από αυτούς. Εξαιτίας της μειωμένης αξιοπιστίας που προσφέρουν σήμερα δρομολογήθηκε πρόγραμμα αναβάθμισης 48 εκτοξευτών συνολικού κόστους 48.800.000 ευρώ που δεν έχει υλοποιηθεί ακόμα. Το 1995 αποκτήθηκαν 9 εκτοξευτές MLRS που συμπληρώθηκαν με αντίστοιχο αριθμό δύο χρόνια αργότερα, ενώ το 2000 αγοράστηκαν άλλα 18 συστήματα δημιουργώντας μία ακόμη μοίρα πυραυλικού πυροβολικού (193 και 194 ΜΠΕΠ).
Όλμοι
| ΤΥΠΟΣ | ΜΟΝΑΔΕΣ | ΣΧΟΛΙΑ |
|---|---|---|
| E-56 EBO (120 mm) | 158 | €10.000.000 |
| Commando MC6-210 (60 mm) | 150 | |
| E-44 E1 EBO (81 mm) | 690 | 220 προς €6.500.000 - Βεληνεκές 5,9χλμ |
| M-/1M-29 και MO-81-61 (81 mm) | 2.750 | Σε αποθήκευση - Βεληνεκές 3,65χλμ |
| M-19 (60 mm) | 150 | Αποσύρονται |
| M-2 / Μ=30 (107 mm) | 624 | 256 σε ΤΟΜΟ Μ106Α1/Α2 |
| ΑΥΤΟΚΙΝΟΥΜΕΝΟΙ ΟΛΜΟΙ | ||
| M-106A1/A2 (107 / 120 mm) | 257 | 120 με E-56 / 137 με M-29A1 |
| M-125A1 (81 mm) | 3 | Με όλμο M-29A1 |
Τα βεληνεκή των όλμων εξαρτώνται κυρίως από το μήκος του σωλήνα και από το επιλεχθέν πυρομαχικό, αλλά ενδεικτικά για βλήμα υψηλής εκρηκτικότητας (ΗΕ) το μέγιστο βεληνεκές για όλμους σύγχρονης κατασκευής είναι περίπου:
- 3,5km για τους όλμους των 60mm
- 6 km για τους όλμους των 81mm
- 10 km για όλμους των 120mm
Το 2004 ολοκληρώθηκε η προμήθεια των 470 όλμων 81 χιλ. τύπου Ε44-Ε1 ελληνικής σχεδίασης και κατασκευής, με αποτέλεσμα όλα τα τάγματα πρώτης γραμμής να διαθέτουν σήμερα σύγχρονους όλμους. Η νεώτερη παραγγελία 220 Ε44-Ε1 επέτρεψε την πλήρη αντικατάσταση των αμερικανικών όλμων των 81 χιλ. σχεδίασης και παραγωγής εποχής του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, σε αντίθεση με τους όλμους των 120 χιλ. που αποτελούν τη βαριά οργανική υποστήριξη των ταγμάτων πεζικού και το σχετικό πρόγραμμα καρκινοβατεί.
Αντιαρματικά συστήματα
| ΤΥΠΟΣ | ΜΟΝΑΔΕΣ | ΣΧΟΛΙΑ |
|---|---|---|
| SPIKE NLOS | 17 | 34 εκτοξευτές |
| Milan ΙΙ | 120 | |
| Milan Ι | 280 | [1] |
| M-901 Α1/Α2 TUA | 364 | [2] |
| AT-4 Fagot (120 mm) | 262 | [3] |
| ΑΤ-14 Kornet-E (152 mm) | 196 | 98 σε M-1114GR HMMWV |
| ACL-89 STRIM (89 mm) | 135 | Χρήση από ειδικές δυνάμεις |
| M-72 LAW (66 mm) | 10.841 | Εκτοξευτές μίας χρήσης |
| RPG-18 (64 mm) | 17.706 | Εκτοξευτές μίας χρήσης |
| M-113 TOW | 12 | |
| ΠΑΟ | ||
| M-2 Carl Gustav (84 mm) | 1.988 | Mε παθητικές διόπτρες νυχτερινής όρασης |
| M-67 (90 mm) | 1.346 | Σε απόσυρση |
| M-40A1 (106 mm) | 1.291 | Στην εθνοφρουρά και επιστρατευόμενες μονάδες |
[1] Τουλάχιστον 130 εκτοξευτές εξοπλίζονται με θερμικές διόπτρες τύπου MIRA, ενώ 147 θα εξοπλιστούν με θερμικές διόπτρες τύπου MILIS. Οι 42 εκτοξευτές είναι τοποθετημένοι σε οχήματα M-1025A2 HMMWV και οι 248 σε οχήματα MB-240GD.
[2] Το πρόγραμμα αναβάθμισης των 159 εκτοξευτών TOW I στο επίπεδο TOW II 'πάγωσε', όταν η ανάδοχος εταιρία EDM χρεοκόπησε. Η διάδοχος εταιρία RIDGE έκανε γνωστό στην ελληνική πλευρά ότι είναι πλέον σε θέση να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της και το πρόγραμμα επανεκκινήθηκε. Από τους 364 εκτοξευτές, οι 290 είναι διπλοί και εξοπλίζουν τα οχήματα M-901A1/A2 ITV, ενώ οι 74 είναι μονοί και εξοπλίζουν 12 οχήματα M-113 TOW και 64 οχήματα MB-240GD. Όλοι οι εκτοξευτές φέρουν θερμικές διόπτρες AN/TAS-4.
[3] Παρελήφθησαν 262 εκτοξευτές τύπου 9P135, 9P135M και 9M-135M1. Οι 50 εκτοξευτές θα εφοδιαστούν με ισάριθμες θερμικές διόπτρες τύπου 1P65, οι οποίες θα παραδοθούν από τη Ρωσία ως Αντισταθμιστικό Όφελος για την προμήθεια των Tor-M1. Τοποθετημένοι σε οχήματα MB-240GD.
Αντιαεροπορικά συστήματα
| ΤΥΠΟΣ | ΜΟΝΑΔΕΣ | ΣΧΟΛΙΑ |
|---|---|---|
| MIM 23-B Improved Hawk III | 42 | 7 πυροβολαρχίες |
| TOR M-1 (SA-15) | 21 | |
| OSA-AK/ΑΚM (SA-8 "Gecko" mod 1) | 12/27 | 7 πυροβολαρχίες |
| ASRAD-Hellas | 54 | |
| FIM-92B/C Stinger-POST/RMP | 480 | Manpads |
| ΑΝΤΙΑΕΡΟΠΟΡΙΚΑ ΠΥΡΟΒΟΛΑ | ||
| ZSU-23-2 (2x23 mm) | 506 | Αναβαθμισμένα |
| RH-202 Rheinmetall (2x20 mm) | 285 | |
| M1-L/60 (40 mm) | 227 | Αποσύρονται σταδιακά |
| ARTEMIS-30 (2 x 30 mm) | 17 | Αποσύρονται |
Στα τέλη της δεκαετίας του '90 οι εξελίξεις στο αντιαεροπορικό δυναμικό ήταν ραγδαίες. Αποκτήθηκαν συστήματα Patriot και S-300 που ανήκουν οργανικά στην Πολεμική Αεροπορία και πλαισιώθηκαν από τα OSA-AKM (12 προήλθαν από τα αποθέματα της πρώην Ανατολικής Γερμανίας και άλλα 20 αγοράστηκαν από την Ρωσσία το 1998), τα TOR-M1 που αγοράστηκαν το 1999 προς 552.000.000 δολάρια και τα Crotale του Πολεμικού Ναυτικού. Το 1999 υπογράφηκε σύμβαση εκσυγχρονισμού των δύο διαθέσιμων μοιρών (7 πυροβολαρχίες) HAWK σε PIP III ύψους 152.833.370 δολαρίων, ενώ το 2002 αποφασίστηκε να γίνει και η εργοστασιακή ανακατασκευή τους ύψους 22.100.000 δολαρίων. Τέλος, το 2001 υπογράφτηκε σύμβαση προμήθειας 54 συστημάτων ASRAD-Hellas ύψους €134.000.000.
Ανάμεσα στα νέα προγράμματα απόκτησης αντιαεροπορικών συστημάτων περιλαμβάνεται η αντικατάσταση των πυροβολαρχιών HAWK ύψους 607.280.000 ευρώ ή η αναβάθμισή τους έτσι ώστε να μπορούν να χρησιμοποιούν πυραύλους AMRAAM. Εναλλακτικά, υπάρχει η σκέψη τα συστήματα αυτά απλά να αποσυρθούν και το κονδύλη να διατεθεί για την αντικατάσταση των OSA-AK/ΑΚΜ με πιο σύγχρονα συστήματα, όπως τα TOR-M2.
Άλλα συστήματα
| ΤΥΠΟΣ | ΜΟΝΑΔΕΣ | ΣΧΟΛΙΑ |
|---|---|---|
| ΑΥΤΟΜΑΤΟΙ ΕΚΤΟΞΕΥΤΕΣ ΒΟΜΒΩΝ | ||
| GMG (40mm) | 633 | 165 σε οχήματα M-1114GR HMMWV |
| M-203/-203PI (40mm) | 1240 | |
Τα 1.160 βομβιδοβόλα M-203/-203PI (40mm) είναι της έκδοσης M-203, ενώ τα υπόλοιπα 80 της έκδοσης M-203PI. Υπάρχει επίσης αριθμός εκτοξευτών Mk.19 Mod.3 (40mm) και M-79 Blooper (40mm).
Κέντρα διοίκησης
| ΤΥΠΟΣ | ΜΟΝΑΔΕΣ | ΣΧΟΛΙΑ |
|---|---|---|
| Τεθωρακισμένα | ||
| M-577 A1/A2 | 213 | Σταθμοί Διοίκησης |
| M-557 A2 | 68 | Κέντρα Διεύθυνσης Πυρός |
