Εξοπλισμός Πυροβολικού
Πίνακες με τον εξοπλισμό του ελληνικού πυροβολικού.
| ΤΥΠΟΣ | ΜΟΝΑΔΕΣ | ΣΧΟΛΙΑ |
|---|---|---|
| Τεθωρακισμένα | ||
| M-577 A1/A2 | 213 | Σταθμοί Διοίκησης |
| M-557 A2 | 68 | Κέντρα Διεύθυνσης Πυρός |
| UAV | ||
| Le Sperwer | 4 | 16 αεροχήματα |
| ΠΗΓΑΣΟΣ ΙΙ | 4 | |
| Ραντάρ πυροβολικού | ||
| AN/TPQ-37(v)3 FireFinder | 8 | [1] |
| Firefinder AN/TPQ-36(v)7 FireFinder | 10 | [2] |
| ARTHUR ModB | 3 | [3] |
| Ραντάρ επιτήρησης εδάφους | ||
| Stendor | 10 | |
| BOR A-550 | 20 | Φέρονται σε M-1118-2GR HMMWV |
| MARGOT XXL | 10 | Φέρονται σε M-1118-2GR HMMWV |
| CASTA-2E1 | 3 | |
| Vaisala | 1 | Σύστημα μέτρησης μετεωρολογικών δεδομένων |
[1] Τα AN/TPQ-36(v)3 FireFinder αποκτήθηκαν κατά τη δεκαετία του 1990. Τα δύο πρώτα AN/TPQ-37(v)3 αγοράστηκαν τον Μάιο του 1996, ενώ τα υπόλοιπα έξι αγοράστηκαν τον Φεβρουάριο του 2000 έναντι 108.779.000 δολαρίων. Στο συμβόλαιο αγοράς των τελευταίων προβλεπόταν και η αναβάθμιση των δύο πρώτων συστημάτων στο επίπεδο AN/TPQ-37(v)7. Σήμερα, η νεότερη έκδοση του AN/TPQ-36 είναι η (v)10 με βελτιωμένες επιδόσεις, μεγαλύτερη υπολογιστική ισχύ, χαμηλότερο κόστος λειτουργίας και αυξημένη μέγιστη εμβέλεια εντοπισμού κατά 50% τουλάχιστον.
Το AN/TPQ-36 είναι προϊόν συνεργασίας της γαλλικής Thales και της αμερικανικής Raytheon που αναπτύχθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και τέθηκε σε υπηρεσία τον Ιανουάριο του 1985. Το σύστημα μπορεί να εντοπίσει και να καταγράψει τη θέση έως και 10 διαφορετικών μέσων πυροβολικού σε ελάχιστα δευτερόλεπτα και σε μέγιστη απόσταση έως και 24 χιλιόμετρα για πολλαπλούς εκτοξευτές ρουκετών ή 18 χιλιόμετρα για βλήματα πυροβολικού, ενώ μπορεί να αποθηκεύσει δεδομένα για 99 στόχους. Στη συνέχεια, τα στοιχεία διαβιβάζονται στα φίλια μέσα πυροβολικού που εκτελούν βολές για την εξουδετέρωση του εχθρικού πυροβολικού. Επίσης, μπορεί να χρησιμεύσει και ως σύστημα διόρθωσης φίλιων πυρών πυροβολικού.
[2] Το AN/TPQ-37 Firefinder είναι το έτερο κομμάτι του συστήματος Firefinder και χρησιμοποιείται για μεγαλύτερες αποστάσεις, ως 50 χλμ για πολλαπλούς εκτοξευτές ρουκετών και 30 χλμ για πυρομαχικά πυροβολικού. Τα AN/TPQ-36 και AN/TPQ-37 παρουσιάζουν πάρα πολλές ομοιότητες στα επιχειρησιακά χαρακτηριστικά, στις διαδικασίες συντήρησης και τεχνικής υποστήριξης και στις διαδικασίες έρευνας και εντοπισμού.
[3] Τα ARTHUR Mod.B αγοράστηκαν το Φεβρουάριο του 2002 έναντι 54.901.475 δολαρίων. Τα δύο πρώτα παραλήφθησαν το Νοέμβριο του 2004, ενώ το τρίτο, το οποίο συναρμολογήθηκε στην Ελλάδα από την Intracom, παραδόθηκε το Δεκέμβριο του ίδιου έτους. Το δικαίωμα προαίρεσης για έξι επιπλέον ραντάρ που προέβλεπε η αρχική σύμβαση δεν ενεργοποιήθηκε. Τα ραντάρ αποκτήθηκαν στο πλαίσιο των αντισταθμιστικών αγορών που ανέλαβε να εκπληρώσει η Ελλάδα έναντι της Κύπρου, μετά τη συμφωνία μετεγκατάστασης των S-300 PMU-1 από την Κύπρο στην Ελλάδα. Ωστόσο, για πολιτικούς λόγους, αποφασίστηκε τα ραντάρ να παραμείνουν στην Ελλάδα.
Το ραντάρ αντιπυροβολικού ARTHUR είναι ένα πλήρως αυτοματοποιημένο σύστημα εντοπισμού θέσεων εχθρικών όπλων καμπύλης τροχιάς (όλμων, πυροβόλων, πολλαπλών εκτοξευτών πυραύλων) και κατεύθυνσης των φίλιων πυρών Πυροβολικού. Αποτελείται από ερπυστριοφόρο όχημα παντοδαπού έδαφους Bv-206 και ρυμουλκούμενο κλωβό-φορέα του παλμικού ντόπλερ ραντάρ με δύο σταθμούς εργασίας. Έχει δυνατότητα εντοπισμού και διαχείρισης τουλάχιστον 100 στόχων ανά λεπτό, ταξινόμησής τους σε όλμους, πυροβόλα, πυραύλους και ψηφιακής μεταβίβασης των στοιχείων των εντοπισμένων στόχων μέσω Σ/Α στο Κέντρο Διεύθυνσης Πυρός της φίλιας Μονάδας Πυροβολικού για την άμεση προσβολή τους. Τα ARTHUR μπορούν να εναλλάσσουν πληροφορίες και δεδομένα μεταξύ τους, έτσι ώστε ο χρόνος εντοπισμού της επερχόμενης απειλής να μειώνεται δραστικά.
| ΤΥΠΟΣ | ΜΟΝΑΔΕΣ | ΣΧΟΛΙΑ |
|---|---|---|
| ΑΥΤΟΚΙΝΟΥΜΕΝΑ | ||
| PzH-2000GR (155 mm) | 24 | |
| M-109 A5 (155 mm) | 12 | Κόστος € 22.000.000 |
| M-109 A3 G/EA2 (155 mm) | 223 | Κόστος € 181.500.000 |
| M-109 A3 G/EA1 (155 mm) | 50 | Κόστος € 5.500.000 |
| M-109 A2 (155 mm) | 84 | |
| M-109 A1Β (155 mm) | 51 | |
| M-110 A2 (203 mm) | 145 | Αποσύρονται σταδιακά |
Οροφή CFE: 1.920 πυροβόλα άνω των 100 χιλ.
Επιζητείται η αντικατάσταση των Μ-110 διαμετρήματος 203 χιλ., τα οποία παραχωρήθηκαν κατά κύριο λόγο την δεκαετία του '90 από συμμαχικές χώρες στα πλαίσια της συνθήκης CFE (72 από τις ΗΠΑ και 72 από την Γερμανία). Η ηλικία των περισσοτέρων αυτοκινούμενων συστημάτων ξεπερνά τα 30 χρόνια και είναι πιεστική η ανάγκη ανανέωσης ή αναβάθμισής τους, ενώ στόχος είναι το σύνολο των πυροβόλων να είναι σύμφωνο με τα διεθνή πρότυπα διαμετρήματος 155 χιλ.
H διαδικασία προμήθειας 12 μεταχειρισμένων PzH-2000GR με τιμή περίπου 1.000.000 ευρώ έκαστο καθυστερεί, ενώ η προμήθεια 24 νέων πυροβόλων του τύπου αγνοείται. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι ένα PzH-2000GR μπορεί να στείλει στο στόχο τον ίδιο αριθμό βλημάτων με 6 πυροβόλα Μ-109 κατά μέσο όρο!
Εγκρίθηκε η προμήθεια 223 αυτοκινούμενων πουροβόλων Μ-109Α3GEA2 των 155 χιλ/39 cal από τα αποθέματα του γερμανικού στρατού. Αρχικά, από τα 223 Α/Κ πυροβόλα υπολογιζόταν να ενταχθούν σε υπηρεσία μόνο τα 169, ενώ τα υπόλοιπα θα κανιβαλίζονταν αποτελώντας πηγή ανταλλακτικών. Τελικά, οι εξαιρετικά δύσκολες οικονομικές συνθήκες φαίνεται πως αναγκάζουν το ΓΕΣ και την Διεύθυνση του Όπλου να διατηρήσει σε υπηρεσία το σύνολο των πυροβόλων. Η προμήθεια επιτρέπει την πλήρη απόσυρση των ρυμουλκούμενων πυροβόλων M-114 και των παρωχημένων Μ-110Α2 των 20 χιλ από τη ζώνη ευθύνης της ΑΣΔΕΝ. Παράλληλα, προσδοκάται η ενίσχυση της ισχύος πυρός των Μοιρών, με επέκταση του αριθμού σωλήνων από 12 σε 18.
Τα υπάρχοντα M109A1B/A2/Α5 θα μεταφερθούν στα κύρια νησιά, αντικαθιστώντας αντίστοιχα ρυμουλκούμενα, έτσι ώστε το 2011 το σύνολο σχεδόν του ελληνικού πυροβολικού θα είναι πλήρως αυτοκινούμενο πλην της αερομεταφερόμενης Μοίρας της 71ης Αερομεταφερόμενης Ταξιαρχίας που είναι εφοδιασμένη με τα M56 PACK των 105mm.
| ΤΥΠΟΣ | ΜΟΝΑΔΕΣ | ΣΧΟΛΙΑ |
|---|---|---|
| ΡΥΜΟΥΛΚΟΥΜΕΝΑ | ||
| M-114 A1/Α2 (155 mm) | 266 | Σε αποθήκευση - αποσύρονται |
| M-101A1 (105mm) | 445 | Σε αποθήκευση - αποσύρονται |
| M-56 Pack (105 mm) | 18 | Εξοπλίζουν την 71 ΤΑΞ.ΑΣ. |
Στόχος του Ελληνικού Στρατού είναι η απόσυρση του συνόλου των ρυμουλκούμενων πυροβόλων των 155 χιλ. που βρίσκονται σε χρήση από τη δεκαετία του '60. Για το σκοπό αυτό, έχει δρομολογηθεί η προμήθεια 18 ελαφρών ρυμουλκούμενων πυροβόλων των 105 χιλ. προς αντικατάσταση των Μ-56 Pack (κόστους 18.000.000 ευρώ), που θα μπορεί να μεταφέρεται από ελικόπτερα CH-47D Chinook, C-130B/H και C-27J Spartan. Παράλληλα, τα 12 νέα τροχοφόρα πυροβόλα των 155 χιλ. (κόστους 34.000.000 ευρώ) θα εξοπλίσουν την 32η Ταξιαρχία Πεζοναυτών.
| ΤΥΠΟΣ | ΜΟΝΑΔΕΣ | ΣΧΟΛΙΑ |
|---|---|---|
| ΠΥΡΑΥΛΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ | ||
| RM-70 (40x122 mm) | 116 | |
| M-270 MLRS (12x227 mm) | 36 | 152 MGM-140 ATACMS Block Ι |
Η Ελλάδα παρέλαβε 150 πολλαπλούς εκτοξευτές ρουκετών RM-70 από τα αποθέματα της πρώην Ανατολικής Γερμανίας και ενεργοποίησε 115 από αυτούς. Εξαιτίας της μειωμένης αξιοπιστίας που προσφέρουν σήμερα δρομολογήθηκε πρόγραμμα αναβάθμισης 48 εκτοξευτών συνολικού κόστους 48.800.000 ευρώ που δεν έχει υλοποιηθεί ακόμα. Το 1995 αποκτήθηκαν 9 εκτοξευτές MLRS που συμπληρώθηκαν με αντίστοιχο αριθμό δύο χρόνια αργότερα, ενώ το 2000 αγοράστηκαν άλλα 18 συστήματα δημιουργώντας μία ακόμη μοίρα πυραυλικού πυροβολικού (193 και 194 ΜΠΕΠ).
| ΤΥΠΟΣ | ΜΟΝΑΔΕΣ | ΣΧΟΛΙΑ |
|---|---|---|
| ΟΛΜΟΙ | ||
| E-56 EBO (120 mm) | 158 | €10.000.000 |
| Commando MC6-210 (60 mm) | 150 | |
| E-44 E1 EBO (81 mm) | 690 | 220 προς €6.500.000 - Βεληνεκές 5,9χλμ |
| M-/1M-29 και MO-81-61 (81 mm) | 2.750 | Σε αποθήκευση - Βεληνεκές 3,65χλμ |
| M-19 (60 mm) | 150 | Αποσύρονται |
| M-2 / Μ=30 (107 mm) | 624 | 256 σε ΤΟΜΟ Μ106Α1/Α2 |
| ΑΥΤΟΚΙΝΟΥΜΕΝΟΙ ΟΛΜΟΙ | ||
| M-106A1/A2 (107 / 120 mm) | 257 | 120 με E-56 / 137 με M-29A1 |
| M-125A1 (81 mm) | 3 | Με όλμο M-29A1 |
Τα βεληνεκή των όλμων εξαρτώνται κυρίως από το μήκος του σωλήνα και από το επιλεχθέν πυρομαχικό, αλλά ενδεικτικά για βλήμα υψηλής εκρηκτικότητας (ΗΕ) το μέγιστο βεληνεκές για όλμους σύγχρονης κατασκευής είναι περίπου:
- 3,5km για τους όλμους των 60mm
- 6 km για τους όλμους των 81mm
- 10 km για όλμους των 120mm
Το 2004 ολοκληρώθηκε η προμήθεια των 470 όλμων 81 χιλ. τύπου Ε44-Ε1 ελληνικής σχεδίασης και κατασκευής, με αποτέλεσμα όλα τα τάγματα πρώτης γραμμής να διαθέτουν σήμερα σύγχρονους όλμους. Η νεώτερη παραγγελία 220 Ε44-Ε1 επέτρεψε την πλήρη αντικατάσταση των αμερικανικών όλμων των 81 χιλ. σχεδίασης και παραγωγής εποχής του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, σε αντίθεση με τους όλμους των 120 χιλ. που αποτελούν τη βαριά οργανική υποστήριξη των ταγμάτων πεζικού και το σχετικό πρόγραμμα καρκινοβατεί.
| ΤΥΠΟΣ | ΜΟΝΑΔΕΣ | ΣΧΟΛΙΑ |
|---|---|---|
| ΑΝΤΙΑΡΜΑΤΙΚΑ | ||
| Milan ΙΙ | 120 | |
| Milan Ι | 280 | [1] |
| Tow II | 366 | [2] |
| AT-4 Fagot (120 mm) | 262 | [3] |
| ΑΤ-14 Kornet-E (152 mm) | 196 | 98 σε M-1114GR HMMWV |
| ACL-89 STRIM (89 mm) | 135 | Χρήση από ειδικές δυνάμεις |
| M-72 LAW (66 mm) | 10.841 | Εκτοξευτές μίας χρήσης |
| RPG-18 (64 mm) | 18.706 | Εκτοξευτές μίας χρήσης |
| M-901 Α1/Α2 TUA | 362 | |
| M-113 TOW | 12 | |
| ΠΑΟ | ||
| M-2 Carl Gustav (84 mm) | 1.988 | Mε παθητικές διόπτρες νυχτερινής όρασης |
| M-67 (90 mm) | 1.346 | Σε απόσυρση |
| M-40A1 (106 mm) | 1.291 | Στην εθνοφρουρά και επιστρατευόμενες μονάδες |
[1] Τουλάχιστον 130 εκτοξευτές εξοπλίζονται με θερμικές διόπτρες τύπου MIRA, ενώ 147 θα εξοπλιστούν με θερμικές διόπτρες τύπου MILIS. Οι 42 εκτοξευτές είναι τοποθετημένοι σε οχήματα M-1025A2 HMMWV και οι 248 σε οχήματα MB-240GD.
[2] Το πρόγραμμα αναβάθμισης των 159 εκτοξευτών TOW I στο επίπεδο TOW II 'πάγωσε', όταν η ανάδοχος εταιρία EDM χρεοκόπησε. Η διάδοχος εταιρία RIDGE έκανε γνωστό στην ελληνική πλευρά ότι είναι πλέον σε θέση να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της και το πρόγραμμα επανεκκινήθηκε. Από τους 366 εκτοξευτές, οι 290 είναι διπλοί και εξοπλίζουν τα οχήματα M-901A1/A2 ITV, ενώ οι 76 είναι μονοί και εξοπλίζουν 12 οχήματα M-113 TOW και 64 οχήματα MB-240GD. Όλοι οι εκτοξευτές φέρουν θερμικές διόπτρες AN/TAS-4.
[3] Παρελήφθησαν 262 εκτοξευτές τύπου 9P135, 9P135M και 9M-135M1. Οι 50 εκτοξευτές θα εφοδιαστούν με ισάριθμες θερμικές διόπτρες τύπου 1P65, οι οποίες θα παραδοθούν από τη Ρωσία ως Αντισταθμιστικό Όφελος για την προμήθεια των Tor-M1. Τοποθετημένοι σε οχήματα MB-240GD.
| ΤΥΠΟΣ | ΜΟΝΑΔΕΣ | ΣΧΟΛΙΑ |
|---|---|---|
| ΑΝΤΙΑΕΡΟΠΟΡΙΚΑ | ||
| MIM 23-B Improved Hawk III | 42 | 7 πυροβολαρχίες |
| TOR M-1 (SA-15) | 21 | |
| OSA-AK/ΑΚM (SA-8 "Gecko" mod 1) | 12/27 | 7 πυροβολαρχίες |
| ASRAD-Hellas | 54 | |
| FIM-92B/C Stinger-POST/RMP | 631 | Manpads |
| ΑΝΤΙΑΕΡΟΠΟΡΙΚΑ ΠΥΡΟΒΟΛΑ | ||
| ZSU-23-2 (2x23 mm) | 506 | Αναβαθμισμένα |
| RH-202 Rheinmetall (2x20 mm) | 285 | |
| M1-L/60 (40 mm) | 227 | Αποσύρονται σταδιακά |
| ARTEMIS-30 (2 x 30 mm) | 17 | Αποσύρονται |
Στα τέλη της δεκαετίας του '90 οι εξελίξεις στο αντιαεροπορικό δυναμικό ήταν ραγδαίες. Αποκτήθηκαν συστήματα Patriot και S-300 που ανήκουν οργανικά στην Πολεμική Αεροπορία και πλαισιώθηκαν από τα OSA-AKM (12 προήλθαν από τα αποθέματα της πρώην Ανατολικής Γερμανίας και άλλα 20 αγοράστηκαν από την Ρωσσία το 1998), τα TOR-M1 που αγοράστηκαν το 1999 προς 552.000.000 δολάρια και τα Crotale του Πολεμικού Ναυτικού. Το 1999 υπογράφηκε σύμβαση εκσυγχρονισμού των δύο διαθέσιμων μοιρών (7 πυροβολαρχίες) HAWK σε PIP III ύψους 152.833.370 δολαρίων, ενώ το 2002 αποφασίστηκε να γίνει και η εργοστασιακή ανακατασκευή τους ύψους 22.100.000 δολαρίων. Τέλος, το 2001 υπογράφτηκε σύμβαση προμήθειας 54 συστημάτων ASRAD-Hellas ύψους €134.000.000.
Ανάμεσα στα νέα προγράμματα απόκτησης αντιαεροπορικών συστημάτων περιλαμβάνεται η αντικατάσταση των πυροβολαρχιών HAWK ύψους 607.280.000 ευρώ ή η αναβάθμισή τους έτσι ώστε να μπορούν να χρησιμοποιούν πυραύλους AMRAAM. Εναλλακτικά, υπάρχει η σκέψη τα συστήματα αυτά απλά να αποσυρθούν και το κονδύλη να διατεθεί για την αντικατάσταση των OSA-AK/ΑΚΜ με πιο σύγχρονα συστήματα, όπως τα TOR-M2.
| ΤΥΠΟΣ | ΜΟΝΑΔΕΣ | ΣΧΟΛΙΑ |
|---|---|---|
| ΑΥΤΟΜΑΤΟΙ ΕΚΤΟΞΕΥΤΕΣ ΒΟΜΒΩΝ | ||
| GMG (40mm) | 633 | 165 σε οχήματα M-1114GR HMMWV |
| M-203/-203PI (40mm) | 1240 | |
Τα 1.160 βομβιδοβόλα M-203/-203PI (40mm) είναι της έκδοσης M-203, ενώ τα υπόλοιπα 80 της έκδοσης M-203PI. Υπάρχει επίσης αριθμός εκτοξευτών Mk.19 Mod.3 (40mm) και M-79 Blooper (40mm).
