Αερο-ελαστικές πτέρυγες

Η ιστορία της αεροναυπηγικής ξεκινά πριν από 100 περίπου χρόνια, όταν οι αδελφοί Wright αποφάσισαν να κατασκευάσουν την πρώτη ανθρώπινη μηχανή που θα μπορούσε να πετάξει. Πριν, όμως, προχωρήσουν στην κατασκευή του πρώτου αεροπλάνου, οι Orville και Wilbur Wright αφιέρωσαν πολλούς μήνες στην παρατήρηση αρπακτικών πουλιών, εξάγοντας το συμπέρασμα ότι ο έλεγχος της πτήσης τους σε οριζόντιο και κατακόρυφο επίπεδο οφείλεται στη συστροφή (στρέβλωση) που προκαλούν στις άκρες των φτερών τους.

Η διαπίστωση αυτή βοήθησε τα δύο αδέλφια να αντιληφθούν, ότι το κλειδί για τη διεξαγωγή μίας ελεγχόμενης, επανδρωμένης πτήσης εστιάζεται στη δυνατότητα κατάλληλης παραμόρφωσης της άκρης των πτερύγων του αεροπλάνου από τον άνθρωπο που θα το κατευθύνει. Πραγματικά, κατά τη διάρκεια της σύντομης αλλά παράλληλα ιστορικής πρώτης πτήσης του ανθρώπου στις 17 Δεκεμβρίου 1903, ο Orville Wright κατάφερε να ελέγξει στοιχειωδώς το αεροπλάνο που κατασκεύασε μετατοπίζοντας το βάρος του πάνω σε μία "σέλα" ελέγχου, που με τη σειρά της παραμόρφωνε το άκρο της αριστερής ή της δεξιάς πτέρυγας κατά περίπτωση.

Εκατό χρόνια αργότερα, ένα συνδυασμένο πρόγραμμα τριών ερευνητικών εργαστηρίων, του Air Force Research Laboratory (AFRL) της πολεμικής αεροπορίας των ΗΠΑ, του Phantom Works της Boeing και του Dryden Flight Research Center της NASA, ερευνά τη βασική αρχή πάνω στην οποία βασίστηκαν οι αδελφοί Wright για την κατασκευή νέων, ελαφρύτερων και πιο ευέλικτων μαχητικών αεροσκαφών. Το ερευνητικό πρόγραμμα υπό τον τίτλο Active Aeroelastic Wing, αφορά στην τροποποίηση ενός F/A-18A με την προσθήκη νέων ελαστικών πτερύγων, και στον έλεγχό του με βάση την αρχή που χρησιμοποίησαν οι αδελφοί Wight, αυτή τη φορά όμως σε υπερηχητικές ταχύτητες. Η επιλογή του συγκεκριμένου αεροσκάφους μόνο τυχαία δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί, αφού οι πτέρυγες του F/A-18 ήταν ούτως ή άλλως περισσότερο εύκαμπτες σε σχέση με άλλους τύπους πολεμικών αεροσκαφών.

Γ.Ανδρουλάκης - 20 Δεκεμβρίου 2002