Η Ιστορία του Πυροβολικού

Το έμβλημα του Όπλου του Πυροβολικού φέρεται επί ασπιδίον, το οποία απεικονίζει δύο διασταυρωμένα πυροβόλα με ένα κατευθυνόμενο βλήμα σε κατακόρυφη θέση, έτοιμο προς εκτόξευση. Τα παλαιού τύπου πυροβόλα συμβολίζουν τη μακρόχρονη παράδοση του πυροβολικού μάχης και ο πύραυλος, το αντιαεροπορικό πυροβολικό και τα σύγχρονα πυραυλικά μέσα. Η όλη απεικόνιση είναι μαύρου και κίτρινου χρώματος.

Πρόκειται για τα παραδοσιακά χρώματα του Ελληνικού Στρατού, που "έλκουν" την προέλευσή τους από την κιτρινόμαυρη σημαία του Βυζαντίου με το δικέφαλο αετό. Στην περίπτωση του εμβλήματος του Πυροβολικού, το μαύρο φόντο συμβολίζει το χρώμα της πυρίτιδας, ενώ το κίτρινο, το χρώμα του Στρατού, στον οποίο ανήκει το Όπλο του Πυροβολικού. Στην κορυφή του ασπιδίον αναγράφεται το αρχαιοελληνικό ρητό: "Ισχύς διά της γνώσεως". Το ρητό αυτό συμβολίζει τον τεχνικό χαρακτήρα του Όπλου του Πυροβολικού και δίδει το μήυμα, ότι η απόκτηση των απαιτούμενων γνώσεων από έναν αξιωματικό (ή οποιοδήποτε στέλεχος του Όπλου) αποτελεί το μεγαλύτερο συντελεστή ισχύος για τον ίδιο και κατ' επέκταση για το Όπλο, στο οποίο υπηρετεί.

Η μπάλα του παλιού κανονιού, η "γκρανάτα" με τη φλόγα να ξεπηδάει από μέσα της, η "φλογοφόρος ροιά", όπως ονομαζόταν επίσημα, είναι από τα αρχαιότερα και χαρακτηριστικότερα σύμβολα πολλών Όπλων και Σωμάτων. Το 1937, η χρυσοκέντητη "φλογοφόρος ροιά" τοποθετήθηκε στο κολάρο και της μεγάλης στολής του Πεζικού, ενώ κατασκευάσθηκαν επίχρυσες μεταλλικές για τα επιράμματα της χακί στολής των αξιωματικών των τεσσάρων Όπλων, και οι ίδιες από λευκό μέταλλο για τις στολές της Χωροφυλακής. Μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, η επίχρυση "φλογοφόρος ροιά" παραμένει μόνο στις στολές των αξιωματικών του Πυροβολικού και από λευκό μέταλλο για τη Χωροφυλακή. Το 1968, η δικτατορία αντικατέστησε το ιστορικό αυτό έμβλημα με το σύγχρονο έμβλημα του Πυροβολικού. Οι αξιωματικοί της Χωροφυλακής διατήρησαν τη " φλογοφόρο ροιά" τους μέχρι το 1984, οπότε ενσωματώθηκαν στη νέα Ελληνική Αστυνομία.

Ο Ύμνος του Πυροβολικού

Το Πυροβολικό, το Πυροβολικό,
το Πυροβολικό πολύ το αγαπώ.
Θα πεθά-θα πεθάνω, θα πεθάνω
στο κανό-στο κανόνι μου επάνω.

Κι εσύ βρε σκοπευτή, κι εσύ βρε σκοπευτή,
κι εσύ βρε σκοπευτή βάλε παρεκτροπή,
τύμπανο, τύμπανο εικοσιένα
κι έβαλα, κι έβαλα σαράντα ένα.

Κι εσύ βρε γεμιστή, και συ βρε γεμιστή,
κι εσύ βρε γεμιστή βάλε εκρηκτική,
βάλε τω-βάλε τώρα ανά δύο,
βρήκα το-βρήκα το πυροβολείο.

Και πυρομαχικά και πυρομαχικά,
και πυρομαχικά φέρετε βρε παιδιά,
να τα βα-να τα βάλω στο κανόνι,
να τα κα-να τα κάνω όλα σκόνη.

Στολές Πυροβολικού

Κυκλοφορεί, ευρέως, ο μύθος, σύμφωνα με τον οποίο το Πυροβολικό έχει μαύρο χρώμα, γιατί "έχασε" τη σημαία του. Το Πυροβολικό ουδέποτε έχασε τη σημαία του, γιατί απλούστατα δεν είχε ποτέ! Γενικά, τα διακριτικά χρώματα των επιραμμάτων, των σειρητίων, οι διακριτικοί θυρεοί και τα σύμβολα των στολών των περισσοτέρων στρατών της Ευρώπης και κατ' επέκταση του κόσμού διαμορφώθηκαν κατά τους Ναπολεόντιους Πολέμους (1800-1815) και τη δημιουργία "μεγάλων στρατών" (1815-1860).

Οι στρατιωτικές στολές κατά τις παραπάνω περιόδους ήταν πολύχρωμες, με έντονα χρώματα και φανταχτερά διακοσμητικά στοιχεία (λοφία, έγχρωμες και χρυσές επωμίδες, φτερά κ.λπ.), όμως οι στολές των αξιωματικών του Πυροβολικού ήταν οι πιο λιτές και αυστηρές. Οι πρώτες στολές του τακτικού Ελληνικού Στρατού ήταν γαλλικές, δηλαδή είχαν σκούρο μπλε χρώμα. Με τον ερχομό του Όθωνος, το Πυροβολικό φόρεσε βαυαρικού τύπου, σκούρες μπλε στολές. Το 1908, με την καθιέρωση της χακί στολής εκστρατείας για τον Ελληνικό Στρατό, οι επωμίδες του Πυροβολικού είχαν ως διακριτικό χρώμα το "ερυθρόδανο", δηλαδή ένα κόκκινο πιο ζωηρό από εκείνο του Πεζικού. Επειδή το χρώμα αυτό δεν το διέκρινε από το Πεζικό, το 1914 (οπότε τοποθετήθηκαν τα έγχρωμα επιράμματα στα κολλάρα των στολών) καθιερώθηκε το μαύρο χρώμα για το Πυροβολικό και το σκούρο μπλε - σχεδόν μαύρο - για τη Χωροφυλακή, η οποία τότε αποτελούσε τμήμα του Στρατού. Από τότε, το χρώμα τον Πυοβολικού είναι το μαύρο.

Από τις 16 Οκτωβρίου 2000, καθορίστηκε με απόφαση του Ανωτάτου Στρατιωτικού Συμβουλίου η αντικατάσταση σε όλες τις στολές των αξκών - οπλιτών του οπλοσήμου του Πυροβολικού με το νέο οπλόσημο, το οποίο περιλαμβάνει σε χιαστί, πύραυλο με ένα κανόνι και τη φλόγα στο κέντρο αυτών, η οποία συμβολίζει τη φλόγα που βγαίνει από τη χρησιμοποίηση των παραπάνω όπλων κατά τη βολή, αλλά και τη φλόγα που εμφωλεύει στις Ψυχές των πυροβολητών, που υπηρετούν τα Όπλα αυτά. Η ονομασία "Πυροβολητής" έχει μακρά παράδοση. Όλοι οι υπηρέτες στο Όπλο του Πυροβολικού από τις αρχές του νεοελληνικού κράτους ονομάζονται "Πυροβολητές". Με διαταγή του ΓΕΣ καθιερώθηκε και επίσημα η προσφώνηση των στρατιωτών που υπηρετούν στο όπλο με τον όρο "Πυροβολητής". Η ονομασία στρτης (ΠΒ) δεν έχει καταργηθεί, εξακολουθεί να υφίσταται και χρησιμοποιείται επίσημα σε όλα τα στρατιωτικά υπηρεσιακά έγγραφα και αναφορές.

Χρονολογίες-ορόσημα

1821 Συγκροτείται στην Καλαμάτα η πρώτη πυροβολαρχία από το Δημήτριο Υψηλάντη
1828 Οργανώνεται το πρώτο Τάγμα Πυροβολικού
1828 Συγκρότηση της Σχολής Πυροβολικού στο Τάγμα Πυροβολικού στο Ναύπλιο
1829 Καθιέρωση της Αγίας Βαρβάρας ως προστάτιδας του Πυροβολικού
1843 Για πρώτη φορά γίνεται διάκριση ανάμεσα σε πεδινό και σε ορειβατικό Πυροβολικό
1853 Μετονομασία του Τάγματος Πυροβολικού σε Μοίρα Πυροβολικού
1874 Η Μοίρα αναπτύχθηκε σε Σύνταγμα Πυροβολικού με πυροβόλα εμπροσθογεμή
1940 Συμβολή του Πυροβολικού στον αγώνα του αλβανικού μετώπου
1943 Συμμετοχή δύο (2) Συνταγμάτων Πυρ/κού στις μάχες του Ελ Αλαμέιν και του Ρίμινι
1951 Αρχίζει η προμήθεια από τις Ηνωμένες Πολιτείες των Ρ/Μ οβιδοβόλων Μ-101 105 χιλ. και Μ-114Α1 155 χιλ.
1960 Προμήθεια μίας (1) Μοίρας Κ/Β "ΧΩΚ"
1977 Τίθενται σε υπηρεσία τα Α/Κ οβιδοβόλα Μ-109ΑΙΒ
1980 Ανάπτυξη από την ΕΒΟ του Α/ Α συστήματος "ΑΡΤΕΜΙΣ-30"
1994 Το ελληνικό Πυροβολικό εξοπλίζεται με αριθμό συστημάτων πολλαπλών εκτοξεντών πύραύλων 122 χιλ. τύπού RM-70
1995 Παραλήφθηκε από τις ΗΠΑ αριθμός πολλαπλών εκτοξευτών πυραύλων MLRS
1998 Παρελήφθησαν οι πρώτοι πύραυλοι ATACAM'S

09 Σεπτεμβρίου 2002