Ήρθε το σημείωμα κατάταξης

Φίλε Σταύρο,

Σύμφωνα με τις ωρολογιακές προσθαφαιρέσεις μου, αυτή τη στιγμή που σου γράφω, εσύ θ' απολαμβάνεις ένα extra dry martini με τους και τις συναδέλφους σου σε κάποιο μπαρ στην downtown Μιννεάπολη, μετά από άλλη μια μέρα γεμάτη συμβούλια, μάρκετιγκ, σχέδια και web sites. Μπάσταρδε! Εγώ, αντιθέτως, παρακολουθώ τον "πρωινό όρθρο" στη Σ10, με G3 και αλεξίσφαιρο. Και επειδή ακόμα δεν ευτύχησες να γευτείς τη σαγηνευτική στρατιωτική ζωή, επέτρεψέ μου να σε διαφωτίσω και να μεταφράσω στα... ελληνικά ό,τι... ξενίζον:

• Σ10 = Σκοπιά νούμερο 10 (τυχαίο νούμερο, που διαφέρει από μονάδα σε μονάδα).
• G3 = Ο πιο σύγχρονος φορητός οπλισμός που έχει να επιδείξει η Αεροπορία σήμερα, δεδομένου ότι δεν έχει κλείσει καν 25ετία.
• Αλεξίσφαιρο = (γιλέκο) βάρους 17 κιλών! Χρησιμεύει και σαν σκαμπό για τις κρύες και κουραστικές νύχτες του χειμώνα.

Αν και μόλις μετατέθηκα στη νέα μου μονάδα, δεν έχω παράπονα. Μας πάει μία μία, με διπλά νούμερα βέβαια, και με το περιθώριο να μπορείς να τις διπλώσεις ώστε να τις κολλήσεις και να βγεις Π-Σ ή Σ-Κ.
Ήτοι, στην ελληνική: Μία (μέσα) - μία (έξω) με διπλά νούμερα (σκοπιάς, ημερήσιο - βραδινό), που, άμα τις διπλώσεις (τις υπηρεσίες) και κάνεις και τρίτο (νούμερο), τότε μπορεί να πάρεις Π (Παρασκευή) - Σ (Σάββατο) ή Σ (Σάββατο) - Κ (Κυριακή).

Βρίσκομαι στη μονάδα αυτή εδώ και δέκα ημέρες, πράγμα που με καθιστά σχεδόν "νέο" ή "στραβάδι" ή (πιο προχωρημένα) "στραβογαλάς" - "γαλάς" - "γάλος" - "γαλί". Βέβαια, αυτό είναι σχετικό, γιατί στο μήνα μου, κάθε άλλο παρά νέος θεωρούμαι. Όπως ίσως να έχεις υπολογίσει, διανύω το δέκατο - διώροφο, δηλαδή το δωδέκατο μήνα.

• Δέκατος διώροφος = δύο σύνθετ., Δέκατος (βλέπε έχω βάλει τον άσο, έχω ρίξει τα "μπετά"), Διώροφος (βλέπε 2ο όροφο, αφού σηκώσαμε όροφο στον 11ο, τώρα χτίζουμε το β' πάτωμα). Ένα μήνα δηλαδή πριν το δέκατο τρελό (13ος), τον οποίο περιμένω με ανυπομονησία, γιατί τότε "βάζω" τους γιόκες μου (νεοσύλλεκτοι που παρουσιάζονται ακριβώς ένα χρόνο μετά από μένα).

Και μια και μιλάμε σε "πραγματικό χρόνο", φίλε Σταύρο, ευκαιρία να μιλήσουμε και για τη σκοπιά καθαυτή. Ευκαιρία να σε μυήσω στο "Ανεπίσημο Εγχειρίδιο Σκοπού: Ζωή μετά Τρίπολη": Προσοχή: Τα κάτωθι θα πρέπει να θεωρηθούν άκρως επικίνδυνα και αντικανονικά. Πρέπει να εκτελούνται από καλά εκπαιδευμένους επαγγελματίες, με πολύμηνη (αν όχι πολύχρονη) πείρα σε στρατιωτικά θέματα και με ηθικό επιμελώς κατακερματισμένο από συνεχείς αγγαρείες (συγνώμη, επιστασίες) και στερήσεις (εξόδου). Εσείς, παιδιά, στο σπίτι μην το επιχειρήσετε.

Σ' έφερε το STEYER λοιπόν, έγινε η αλλαγή και εσύ αναλαμβάνεις σκοπιά. Πρώτο σου μέλημα είναι να διπλώσεις επιμελώς το αλεξίσφαιρο (αφού φυσικά η σκοπιά σου απαιτεί την... προστασία ενός αλεξίσφαιρου γιλέκου). Παίρνεις το κράνος και το τοποθετείς σε μια από τις γωνίες της σκοπιάς με το εσωτερικό του να κοιτάει προς τα πάνω. Έπειτα στερεώνεις με προσοχή το γιλέκο, φροντίζοντας να διατηρείς την πίσω πλευρά του προς τα πάνω (είναι πιο εύκολο να το φορέσεις σε μια επικείμενη έφοδο). Μόλις έφτιαξες ένα υπέροχο, αυτοσχέδιο κάθισμα, τύπου bucket. Ξεκουμπώνουμε και χαλαρώνουμε τις εξαρτύσεις (αφού αυτές υπάρχουν) και βγάζουμε το ραδιοφωνάκι. Προτίμησε ραδιόφωνο τύπου walkman, με ακουστικά, ιδίως στην πύλη, ώστε να μην ενοχλείς τους αερονόμους, οι οποίοι θα κοιμούνται. ΠΡΟΣΟΧΗ: Εφοδιάσου με μπαταρίες πριν τη βάρδια σου. Έχεις μπροστά σου 3 ατέλειωτες ώρες απίστευτης βαρεμάρας. Το τελευταίο πράγμα που θέλεις να σου συμβεί είναι να μείνεις χωρίς τη συντροφιά του Σάκη, του Λάμπη, του Λευτέρη, της Άννας, της Δέσποινας και της Λένας. Φρόντισε να κάνεις το τεστ βιωσιμότητας της μπαταρίας, όπως αυτό αναγράφεται πάνω στην μπαταρία.

Αν τώρα, ο μη γένοιτο (κι εδώ απευθύνομαι στους αφηρημένους και ατημελείς στρατεύσιμους) μείνεις από μπαταρίες, δεν πειράζει. Δεν χάθηκε και ο κόσμος. Ανοίγεις το τσεπάκι του χιτωνίου σου και βγάζεις από μέσα το κινητό. Αφού παίξεις για πέντε περίπου λεπτά με τις διάφορες ρυθμίσεις, θα προχωρήσεις στην αναδιοργάνωση του ευρετηρίου τηλεφώνων που έχεις στη μνήμη. Θυμήσου, γι' αυτό είναι η σκοπιά. Μη "συγυρίζεις" το τηλέφωνο οποιαδήποτε άλλη στιγμή, εκτός αν είναι απολύτως επιτακτική ανάγκη. Φυλλομέτρησε τα ονόματα του ευρετηρίου, σταμάτησε μ' ένα νοσταλγικό χαμόγελο σ' αυτά που σου προκαλούν ευχάριστες αναμνήσεις και κάνε delete σε όσα σε συγχύζουν. Σημειωτέον ότι στη δεύτερη περίπτωση, και λόγω της συναισθηματικής φόρτισης που κάποια ονόματα επιφέρουν, ίσως χρειαστεί να βγάλεις το μαρκαδόρο σου, ώστε ν' αποθέσεις κι εσύ, ανεξίτηλα, την προσωπική σου "θέση ζωής" (και τ' απωθημένα σου) πάνω στους καμουφλαρισμένους τοίχους του κουβούκλιου:

Εσύ στο μπαλκονάκι σου κι εγώ στην αγγαρεία,
εσύ πηδιέσαι μ' άλλονα κι εγώ με τον σμηνία.

Χρήστος Ντόκος